's Avonds zijn de duinen vlak
en drassig watergrauw
struiken worden donker
zwemen rood en blauw

Alles verliest vastheid
land lijkt zee en zee op land
in ijle golven schemerlicht
stolt water tot tinten zand

Wolken lijken een massief
en bergen zonder maan
een nachtzwarte hemel
waaraan geen sterren staan

Ideeën zijn levensecht
vormen gaan voorbij
Weet waar je aan hecht
dan ben je vrij