Kippekop kakelt alle kanten uit want mijn man volgt weer eens een eigen waarheid en vergeefs zoek ik naar stilte Zwartje zit diep in haar put te zuchten dat ze stikt in het donkerende donker waar het nooit stil is Zo gaat het niet! Breng noten en repen chocola! Mevrouw installeert zich om in stilte te gaan genieten Was het maar zo simpel, krijst Kippekop Kierewiet, Vetzak, Niksnut honen ze; Stilte, Stilte, roep ik, En nu wegwezen! Ik ga aan iets anders denken of gedachteloos sporten, moe worden Was het maar zo simpel, krijst Kippekop en de put kermt en de divan snurkt
's Nachts is mijn hoofd vrij van bewustzijn: geen regels maar een kermis van herinneringen waarin ik alleen zonder nadenken de weg weet en gierende frustraties die uit de achtbaan van mijn dromen terugschieten in hun oude sporen en zich druppel voor druppel uitschreeuwen in het zweet van mijn ijlende wanhoop met een grimas op mijn gezicht en een woord dat ik niet begrijp Iedereen slaat op de vlucht Maar daar kun jij niets aan doen zegt de dokter, al voor je ging slapen stond jouw huis in brand