Geen reden

Vandaag gebeurde er niets
van belang, we zaten Far Out

op een strandterras – alle ruimte
zon op mij, wind op mij, vrij

de wereld en mezelf ervaren
een meeuw doorgronden, haar aandacht

voor gebakken vis, in een oogwenk
de salto van de surfer in de verte

voelen in mijn bloed, de mensen in en uit
ademen, radslagen door mijn lichaam

en windmolens aan de horizon
het bewegen en veranderen

in variaties van hetzelfde, geen reden

voor ziekmakende emoties
Had ik dit eerder kunnen leren

hadden mijn hersenen anders kunnen zijn
of zou ik dan geen mens geweest zijn?