Jullie liegen wie ik ben
dus val me niet lastig, kijk niet
zeg niets, negeer me niet
doe normaal, je ziet toch
mijn Bloedvlag in de storm!

Ik wil geen suiker en geen aai
en zeker niet braaf zijn
ik wil jullie erkenning
van wat mij is aangedaan
dan pas strijk ik mijn vlag!

Nou, zeg het dan, en vaak
genoeg om me te laten geloven
dat het waar is, de pech
die ik heb gehad, en dat
ik desondanks geweldig ben!

Dan pas zeg ik: Verdomme!
Het is voorbij, vooruit!
Ik moet er maar mee leven!
En mezelf niet in de weg zitten!
Die last kan ik best wel dragen!