Lieve vriend, voel
mijn zachte buik voor
de man die niet kwam

en draag me
lichter ben ik nu
dunner zijn mijn dromen

je weet het wel
de tijd verstrijkt, kus me
kneed mijn soepele vel

en draag me
door de leegte van de nacht
geef me vaarwel

Ik ben niet als een meermin
zoÂ’n meisje zonder billen

dat afwacht op haar staartvin
wie haar misschien zou willen

ik laat jouw handen dijen
boetseren uit mijn spieren

waarmee we samen vrijen
als wilde bergrivieren

ik voel mijn cellen stromen
maak vlug een foto van mij
het lijkt wel dat ik oplos

in eeuwige atomen
en liefdevolle chaos

Liefde is een boom vol
verliefde harten
om in te wonen

en daar samen te zingen
voor altijd samen te zingen
ook als het nog niet zo is

en je loom op bed ligt
     ingesponnen in jezelf
     als wie je bent

en samen gelukkig
     te zijn of niet te zijn
     geen vraag is

omdat je warm bent
en de wereld ronddraait
met de boom vol harten

en er niemand is
die dat kan stoppen

Onze band vervaagd tot wat

woorden geladen met gevoel
om een hartvol roest
Schitterende herinneringen

De kleur van jouw ogen

Die eerste keer, verdwaald
in elkaar, samen
de weg aan het vinden

Alles waar jij goed in bent

dat je toch los moet laten
Cadeaus zonder pretentie
hand in hand gegeven

voor het hotel, in vallend blad

Wolkjes ademen zonder tekst
Sneeuwvlokken sieren ons haar
Dat zou eeuwigheid mogen zijn

Betovergroot klinkt wel oud
maar hij was jonger dan jullie

vijftien jaar, de stoerste
jongen van de straat

ik altijd de mooiste
en dolgelukkig: een meisje

geboren op mijn verjaardag
We hadden het goed

met het geld van Jan uit Nederland
de lieve kostganger, mijn vrijer toen

stoere Louis vertrok en alleen
zijn naam achterliet voor ons

Fransje, jullie overgroot
ook al dood

toen jullie tijd begon

Soms word ik gek van al het leven
dat ik wil leven, maar dat niet past
in de tijd die er is

Emoties lopen me in de weg
ze woekeren en vullen
de tijd die er is

Ik moet ze kwijtraken met liefde
want met harde hand lukt het niet
in de tijd die er is

om mezelf open te breken
en mijn aandacht te verleggen
naar de zon

in het leven van nabij
waarmee ik me kan verbinden
in de tijd die er is

De kaars op de badrand knettert
en over mijn lichaam bruist de bal
de paarse regen

van mijn rode bloed
in de blauwe weerspiegeling
van de hemel in het water

mijn huid lost op, mijn skelet
rilt, zo mooi is dit
einde, vaarwel mijn lief

laat me maar gaan, ik huil
maar ik houd van mezelf
sinds jij wegkuste wat lelijk was

Waar de drukte van alledag
stilvalt en ik iemand in zichzelf
zie keren, houdt alles op

ogenblikkelijk val ook ik
stil, heb ik geen plannen meer
niet eens een lichaam

ben ik niet meer op weg
alleen nog de zacht trillende
energie die liefde heet

verbonden met het gezicht
dat ik zie, zo mooi
in balans met het leven

Mens, ik houd van jou
een leven met jou
gaat door me heen

tot jij beweegt, de wereld
weer draait en ik daar sta
in de drukte van alledag

Het was een fijne dag
samen uit, samen thuis
zoals alle dagen
zouden mogen zijn

De tafel mooi gedekt
elkaars blikken gevangen
alles op zijn mooist
gespannen en gerekt

Na het douchen
sta ik in de slaapkamer
voor mijn kast
zonder sexy kleren

Niets om aan te doen
om jou te verleiden
op de schone lakens
romantisch zoals vrouwen

zich uit de grond van hun hart
overgeven aan een man
in de hoop dat hij bereid is
om dat ook te doen