Zwarte zeilen, donderwolken
overspoelen al de kusten
al de kusten van de liefde
Attica (Aigeus en Theseus)
Onvergankelijke liefde
van ouders voor hun kind
onvoorwaardelijk en waar
Maar onwetend is het lot
en blijdschap doet vergeten
wat de afspraak was
Zwarte zeilen, donderwolken
huilen om de dood van onze zoon
Wat is mijn leven nu nog waard?
Achter wolken schijnt de zon
het hiernamaals lonkt me: kom
en vereeuwig jullie band
Bretagne (Tristan en Isolde)
Onvergankelijke liefde
het gif dat de onschuld drinkt
en de ziel tot liefde dwingt
Ook jaloersheid kan giftig zijn
zelfs witte handen kunnen liegen
als het om de liefde gaat
Zwarte zeilen, donderwolken
huilen om mijn dode lief
Wat is mijn leven nu nog waard?
Uit de graven groeien bomen
die hun takken samenvlechten
onverbreekbaar is hun band Gedicht 2148 , 2019-03-12 Bundel:Maak vlug een foto Trefwoord:Lot / Noodlot
De kaars op de badrand knettert
en over mijn lichaam bruist de bal
de paarse regen
van mijn rode bloed
in de blauwe weerspiegeling
van de hemel in het water
mijn huid lost op, mijn skelet
rilt, zo mooi is dit
einde, vaarwel mijn lief
laat me maar gaan, ik huil
maar ik houd van mezelf
sinds jij wegkuste wat lelijk was Gedicht 2429 Amsterdam, 2019-09-26 Paarse regen Haat (Uitlaat) De kleur paars (2019) Lied “Purple rain” (“Paarse regen”, 1984, Prince) Gedicht “Hate (Vent)” [“Haat (Uitlaat)”], en
gedicht “The color purple” [“De kleur paars”] van Siera Mayhew (4 september 2019 resp. eind augustus 2019) Bundel:Maak vlug een foto Trefwoord:Loslaten Opdracht:Siera Mayhew Eerbetuiging:Prince