Jou daar te zien
bedienen in zwart
met strakke haren
ik dacht die man
lijkt erg op jou

Je herkent me niet!
zei jij uitdagend
Of is uw schoonheid
mevrouw, soms te
mooi voor mij?

Ik was een meisje, maar jij
leidde me als een dame
gewikkeld in een handdoek
uit een duur hotel naar je bed
en na afloop dronken we warme chocola

Zou het nu anders zijn?
Wat hebben we geleerd
aan liefde? Kennen we het
geheim, de listen en de lasten
de lieve vrede en ons ongeduld?

We zijn nog jong, vind je?
Ja, de tijd aarzelt – zo leef ik
sinds toen,in afwachting
van jou misschien, hoe dan ook
is dat nu voorbij, ja dat denk ik

Avonden zijn verplicht

liefst met liefde
om de drukte weg te duwen
uit ons daghoofd

Zoals in het weekend
stelletjes 's avonds in het park
tegen elkaar aan leunen

en hun handen vouwen
in de handen van de ander
in het licht van de maan

Aan hun harten valt niets toe te voegen
al vraagt zij hem tenslotte toch
kus me

Ik kan wel zien dat je van hem houdt
Hopelijk komt het allemaal goed
Met ons moet je geen rekening houden

Wij willen alleen dat je gelukkig bent
dat hij je geen verdriet zal doen
Je hoeft je niet te haasten

Je bent jong, neem de tijd
om hem beter te leren kennen
De verplichtingen komen later wel

We zijn bezorgd, maar we doen ons best
om dat niet te laten merken
Je hebt het al moeilijk genoeg

En we zullen je met alles helpen
Je kunt altijd bij ons terecht
dat weet je toch wel?

Ga nu maar, papa gedag zeggen
Hij zit er op te wachten
voordat je gaat

Ik heb nog veel tijd nodig
om mij

over de golven te laten
gaan en in de tunnels

van brekende golven
daarmee één te zijn

Ik heb nog veel tijd nodig
om jou

te ontvangen, onze kleuren
met liefde te mengen

tot iets nieuws
van tweeën één te zijn

Ik heb nog veel tijd nodig
om samen

te komen in de stations
die ervoor bestaan

om te leren dat
we verbonden, één zijn

Net als een tiener niet weten
wat ik wil, in de war
van van alles, zoekend
wat ik nodig heb
en ontdekkend wat niet

Ik droom van vrijheid
de geheime regels
van seks wil ik nog steeds
leren kennen, het samenspel
van ogen, huid en handen

hoe over de drempel te stappen
en mezelf met een ander
bloot te stellen
aan het mysterie
van volwassenheid

De ridder en redder die jij niet bent
niet zou kunnen zijn en toch bent, nu
water en vuur mijn voeten ontaarden

heb ik liever lief dan ik had
kunnen denken toen ik nog niet moe was
van het vergaderen van mijn twijfels

over de feiten, moe van dat
volwassen zijn en lijden
aan de wereld en mijzelf

aan onzeker toch
gepaste stappen zetten
zonder verlossing te zoeken

's Nachts kijk ik in eigen zweet
roeiend onder de fladderiepen
uit naar de hemel

of zich daar vuur samenbalt
een helder licht mijn lichaam omstraalt
en heelt om jouw metgezel te zijn

Ik lig graag wakker
denkend aan romantisch
met hem, lang en gelukkig
ja, ik wil

de prinses zijn, ik ken mijn rol
maar mijn prins maakt nog fouten
en verwijt me Grote Verwachtingen
die hij bespot

liefst met anderen erbij
want lachen is gezond
en gewoon is toch goed
genoeg

we zeggen: je bent mijn liefste
een beetje gestoord
maar mooi
zoals je bent

Ik dwaal in mijn slaap
over een weg ... van gevoelens
Ik wist niet dat ik verliefd was
Was dit een illusie
Ken ik mezelf?

Ben jij klaar voor mij?
Laat me mijn liefde onthullen
elk masker dat ik draag
We schamen ons niet
al zijn we twee aparte werelden

Je kunt me bespotten
ik zoek geen goedkeuring
Waarom hou ik van je als ik je niet ken?
Laat me jouw ziel kussen
in de fanfare van het leven

Helder schijnt voor jou en mij het licht
uit de diepten van mijn ziel
terwijl ik kijk naar de sterren van een sterloze nacht
de schaduwen, de schoonheid van de maan
De Eindeloze Liefde ... De Eindeloze Liefde ...

De kus van jouw dromen vanavond
door mijn ziel flitsende
kosmische tinten van liefde
Waar ben je, mijn lief?
Jij en ik, Twee Werelden ... Twee Metgezellen voor het Leven

Ik lijd niet, ik ben vrij
van hartstocht, geen probleem
al vindt mijn vriendin van wel

Ze heeft een man en een kind
een weg om te gaan, een lange
naar ze hoopt

Ook mijn weg is lang
ik ben gezond, maar nergens
ga ik heen, dus denk ik

's avonds na het werk: laat me maar
waar ik ben, wat doet het ertoe
of ik nog een stap verzet

of stilsta in mijn gevoelens
misschien ben ik te oud
te bezonnen voor de chaos

van liefde of ambitie
misschien ben ik veeleisend
maar ik wil niet afwachten

wat ik toegeworpen krijg
daar ben ik te goed voor
zeggen me ook de mannen

Ons dorp is te klein
Ik heb alleen oma
om naar toe te gaan
en mee te praten

Ik masseer haar schouders
en zij strijkt haar vingers
door mijn haar, ik krom
mijn rug voor meer, dieper

Ik span mijn lichaam
tot haar hand mij openbreekt
als vrouw, wie
breekt mij open tot vrouw?

De jongens die mij niet zien staan
en de jongens met starende ogen
die mij denken uit te kleden
hebben me niets te bieden

Ik zoek er een tussenin
die weet wat hij wil, en
alleen nog maar door mij
ontmaagd hoeft te worden

Liefde Apart Tezamen, ieder eigen
muziek, eigen gewoonten, de mijne
wil ik best veranderen

voor iets fijners, maar niet zomaar
voor jou, niet zomaar
voor anker gaan

in het kabbelende water
van een haven, geen golven meer
breken met het schip aan mijn voeten

mijn borsten onaanraakbaar
begeerd, niet meer de boeg zijn
die de handen van de stuurman stuurt

Jij haalt je neus op aan de muskuslucht
van de bronstige spuiters
in mijn brandende bekoring

Je bespot hen met lede ogen
je legt lieve glimlachen neer
en trossen huiselijkheid

Je slaat de kades vol meerkoppen
je bent zo handig, onhandig
verliefd zoals landmatrozen

Ik lig hier, niet aan de beademing
Er staat een beetje wind
ik krijg te weinig lucht

om te praten, geen energie
Mijn lichaam is in de weer
om het virus uit te schakelen

Ik heb nergens fut voor
niet eens zin in nootjes
of bonbons, slapen wil ik wel

En uitgerust wakker worden
In bed naast jou. Ik draaf door
Ik ga pas slapen wanneer jij weg bent

Er zijn maar weinig kleuren, hoge sluiers
geen onweer in de lucht, geen vogels
Van bovenaf zie ik ons liggen

Onze adem gaat precies gelijk
Vijf meter van elkaar, we zijn
niet echt in overtreding

Jouw vogeltje heb ik nog niet gevangen

Waar blijven de vermomde goden?
Ik wacht in de branding
op het hemelse genot
waarvoor ik besta

Verlangen schuimt
tussen mijn benen
waar mijn hart klopt
om aangeraakt te worden
door vreemde handen

die me uit laten stromen
in de wereld, een oceaan
van zon en maan, eb en vloed
wit van zoetzilte vlokken
die de kusten bevruchten
met mijn onsterfelijke ziel

Papa deed het ongemerkt
Ik was zijn prinses
hij vervulde al mijn wensen
en ik had niets door

We gingen in Frankrijk wonen
Ik had niet veel te doen
naast mijn lessen, tijd genoeg
voor Eddy, een leuke jongen

Ik had de leeftijd
en ineens ging het snel
de verloving, het geheim
van de ringen, kleermaker, kapper

en dan eindelijk de bruiloft
Achteraf stelde ik vragen
Mama leerde me dat er meer is
dan de dingen die ons overkomen

meer dan wat er misgaat
tussen mensen, we wandelden
weg van de mannen
en telden onze zegeningen