Als mijn vriend komt
hoef ik helemaal niets
te doen om iets te laten
gebeuren, schaamteloos

zijn we wie we willen
we laten warme adem
in ons bloed spelen
met geluk en ruilen

woorden voor hapjes
vrede in onze buik
- de kleine wereld
   van tevredenheid

   in de grote wereld
   van het streven -
tot we verzadigd en
uitgelachen zijn

Het licht van de dancing danst
naar buiten en kleurt de wind
in mijn vitrage

Ruisend spat de regen
in de vette glans van het natte vlies
over de kleiweg door het dorp

Een vrouw en een man komen
in hun ondergoed spelen
Ze duwen en schuiven

Modder op hun huid, ik kijk
en kleed me uit in het donker
Waar is mijn lief?

Het klikken van de sleutel
de schoenen in het vak
het lichte ruisen in de wc

en intiem het schijnsel
onder de badkamerdeur, zijn geur
die bij mijn voeten binnenkomt

Zo voorspelbaar
hoe hij naar me toeschuift
voorzichtig zijn handen warmt

onder zijn oksels
om mij te strelen
van slaap naar fijn

en uit te laten rekken
in een zee van tijd
waar de wind opsteekt

en handen en monden
zich onhoudbaar haasten
tot de hemel opklaart

En dan
nog een keer

De was draait en zoemt
Het klinkt tevreden
Geen vogels, stil
als in een droom

Jij bent vroeg opgestaan, ik weet
hoe je een hemd openvouwt
het over je heen trekt en geniet
van de koele stof

     Ik heb nog geen zin
     om me aan te kleden, wacht
     aan het aanrecht

     tot de thee getrokken is
     vouw dan jouw kleren
     heel precies op en vlij ze
     in de kast. Wat zal ik

     vanavond voor je koken
     en wat trek ik aan?
     Eerst maar iets warms
     om boodschappen te doen

Wakker schrikkend duw ik zacht
jouw snurken om, gerustgesteld

zak ik terug in moeheid, dromend
in te halen waar ik niet aan toekom

in mijn halve dagen van het kleine
zorgen voor Missy, jou en mij

Soms moet ik je blijven kussen
moet ik je nat huilen om meer

tijd, meer te doen, groter te leven
met minder slaap, ik heb zoveel

te geven waar ik niet aan toekom
in mijn halve dagen van het kleine

zorgen voor Missy, jou en mij

Om middernacht alvast alleen
naar bed, het heeft geen zin
om zijn plek voor hem te verwarmen
of in stabiele zijligging te raden
waar hij zou kunnen zijn

Soms ergens een M
in een hartje vinden
blij
dat briefje opplakken
in mijn jaarboek

Als ik 's nachts ga plassen
hem zien liggen, wakker
genoeg om in de war te raken
van zijn slaapgeur en dan
moeten wachten

's Ochtends alle tijd nemen
voor de liefde

Liggen in jou
laat me liggen in jou
in jouw lichaam liggen
zo lang we willen, zo lang
we dat willen

Niet los, niet uit elkaar
als ik daaraan denk
val ik
in mijn eigen armen
in stukken, bang

halverwege de nacht in bed
mijn hand uit te strekken
en voor altijd wakker te worden
zonder jou, zonder jouw
ogen en mond

Alle luikjes opengezet
voelen wat er gaande is
in de schemering
in mij

niet fantaseren
voelen wat er gaande is
daar buiten een afscheid
hun armen om elkaar

en heel de laan lang
zijn mijn benen moe
van de trimmer die lacht
naar de gelukkige vrouw

tranen in mijn ogen
om de baby in haar wagen
het wordt donker
mijn raam een spiegel

waarin mijn voorlopige zelf
om liefde vraagt
voor mijn huwelijk
in aanbouw

en voor mijn lichaam
o spiegelbeeld
ik houd van jou
ik doe wat ik kan

Verdwaald op de vrouwenvleugel
ongevaarlijk lachend onhandig
zag, wilde ik je

liet ik je voor me koken
en na het eten wachten
op een volgende keer, liefde

is wachten en wachten
is leven, jij was in de war
je wilde me

verwennen, voor me koken
en je fantaseerde geduldig
wachtend over een nacht

met mij, liefde
die een heel leven duurt
een avontuur van verschillen

die ons hart doen haperen
van misverstanden, maar dan
ontspant het weer

De sterren leven helder
vanuit mijn bed gezien
heel diep
binnen het kozijnkader

Heerlijk koel lig jij naast mij
maar mijn huid brandt
waar ik jou mis, jij
ligt voldaan te slapen

na de lange avond
in dit langhuis, waar wij
alleen ingehouden durfden
te vrijen, niet gewend

dat van anderen te horen
Verder hoor ik niets
dan ruisende regen
dat warme plezier

van de kinderen, en voor ons
als er geen buren waren geweest
die zich zouden schamen
Dus deden we dat niet

en deden we het stil
zoals de wimpermijten
die ons laten slapen
wanneer ze paren

Zeker, jouw buik
die verder niemand kent
kan ik natuurlijk herkennen

en als jij geen armen meer
geen benen en als dat kon
ook geen buik meer had

zou jij nog steeds precies jij
zijn, ook zonder haar en oren
nog steeds jouw gezichten

hebben, raadselachtig
en onbegrijpelijk jezelf
zijn, ongeacht hoe

ik je ervaar
vol bewondering
met open zintuigen

en de nieuwsgierige verwondering
van iedereen die op jou let
en dan wil blijven

Jij hebt toch ook je grenzen?
Ik hoor je wel, maar laat je
niet binnen met jouw gevoelens
omdat er geen plaats voor is

Je zult eerst genoeg liefde
bij mij moeten winnen
als paspoort, en dan nog
kom je misschien niet verder

dan een wachtkamer
waar je ingesponnen wordt
door het kleverige rag
van mijn gevoelens

Als kind heb ik geleerd
dat het zeker niet helpt
om te gaan klieren of kietelen
zodat je maar moet denken

dat ik toch wel van je houd

Ik ken teveel mensen, serieus
ik heb het erg druk met hen

te bellen en samen thee te drinken
het is niet te doen, mijn dag

is te kort en het leven is zand
weglekkend uit mijn hand

Natuurlijk moet ik niet knijpen
het is maar een illusie

die verbergt dat ik lig
in het lichaam van de aarde

dat ik adem in haar longen
en eet in haar buik

meestroom in haar bestaan
met mijn liefde, mijn lief en mijn vrienden

samen, waar we ook zijn
tegelijkertijd in het volle bewustzijn

dat de weken door de jaren rennen
en de jaren door mijn leven

De oude bibliotheek: vol

bewaarde boeken
hardgekafte beschrijvingen
van de wereld, zo vanzelfsprekend

als ze ooit was, plank na plank
eeuwen en dagen, de tijden
zijn veranderd, de mensen niet

Ik beleef hun lotgevallen, ik
droom ervan, en des te meer
reikt mijn hongerige lichaam

naar buiten, om oog om oog
arm om arm en lach om lach
dichtbij elkaar te horen

te ruiken en te voelen, te genieten
van de warmte, te rillen van de kou
en soms samen te huilen van verdriet

in een vol leven

De reuzin eet graag
koekepannen, knapperige
dierschalen met visinkt

kaasplankjes en celbekers
klierschilden, saladehuzaren
erwtkikkers en boonpronken

ze snuift worstrook op
en koolzuur, snoept
van vruchtstenen

neemt tomaten toe
met witte kaasgeiten
en heeft altijd zin

in hete bliksem

Ontkleed, mijn naaktheid
met wellustig strakke touwen
in mijn huid gebonden

En een zoevende wind van pijlen
om het bloed weg te likken
uit de beneden schoonheid
waaraan ze zich vergapen

de vrouwen met tranen
de mannen spottend, jongens
en meisjes nieuwsgierig
opgewonden

Niemand raakt me aan
niemand voelt de warmte
van mijn lichaam
vervliegen

Ruk toch de punten uit mijn vlees
omhels mijn wonden met jullie handen
en neem mij, jaag leven in mij

Vriendschap is liefde
In een winkel werken ook
maar dat is praktisch -
de koude kant

Warme vriendschap is
ongeorganiseerde liefde
(wederzijds te pas en te onpas
zoals het uitkomt)

om elkaar te voeden
omdat je jezelf herkent
in het beeld dat je hebt van die ander
en dat je graag in je hart sluit

een vriend is eigen
een vriend is vrede
ook als je uit elkaar groeit
heb je elkaar nog lief

Omdat ik voel dat we op afstand
nog wel van elkaar houden
durf ik het

na het rondje door de tuin
de laatste kamperfoeliegeur
en in de herfstzon

samen troebel appelsap
drinkend aan jou te vragen:
Hoe is het

nu met ons, onze liefde
hoe dichtbij zijn we nog
van hart tot hart?

Zouden we ook in hetzelfde
huis wonend andere wegen
zijn gegaan?

In welke lente zullen we
na deze winter onze kinderen
ontvangen?

Jij kijkt zo lief naar mij
ik hoef er niet van te dromen
dat je van mij houdt

maar het romantische hart
in mijn hoofd is bang en
wil het beste, levenslang

geluk, het grootst denkbare
kortom liefde, de eeuwige
altijd bezongen liefde

die je niet om je heen ziet
want ach, verliefde mensen
kunnen nauwelijks leven

zonder elkaar in hun gedachten
maar ik wil volwassen zijn en
onze relatie opnieuw beginnen

na elke crisis, of niet
en altijd koesteren wat we hebben
beleefd, wat niemand anders heeft

meegemaakt

Zonder buitenwereld is mijn huis
alles, steeds minder een thuis
Korte ommetjes, verder
blijven we binnen
wanneer we uitgaan

met een videogesprek
een mooi gedekte tafel
een geleend boek, films
altijd op dezelfde stoel
en een buurvrouw op bezoek

Veel tijd samen
maar hij heeft een hobby
en ik kom nergens toe
Het is saai, het leven
stroomt niet in mij

In bed deel ik hem
met stilte en slaap
geen radio, niet praten
alleen zijn warmte naast mij
terwijl ik wakker lig

Vandaag ben jij aanraakbaar
dicht bij mij, jouw geur
een wang tegen mijn wang
onze handen vrij

op elkaars warmte
zo voelt vriendschap
zonder woorden
zonder meer

Er is altijd zoveel
om te delen, zoveel
dat we weten en niet durven
weten, niet durven wanhopen

Het gaat nog goed
genoeg, we willen het
niet missen, blijven
herhalen

onze armen stevig
om elkaar, om de huid
het bloed en de botten
van onze zielen

De honden zijn de stad uit, weg
van de rollen prikkeldraad
in de straten, ik loop krom
met mijn neus boven
hun spoor naar de vrijheid
en het gevaar van hun tanden

Dat kan ik aan, als jij, zul jij
kom jij ook, op blote voeten
in vrede, onze nachtenlange liefde
bewaakt door de honden
en jouw buik zwanger
van toekomst?

Ik lig wakker, luister
of jij komt, ik hoor de buren
kreten slaken van genot
en verlangen naar elkaar
verlangen naar meer
verlangen naar eeuwig geluk

Jij verdient liefde, ik ken jou
Je verdient het, zoek het
bij een ander, zet hoog in
#alledagenfeest

En blijf, blijf bij mij
Kom bij me liggen
op de bank en kijk
met mij naar een film

Daar gaat het om
ons dagelijkse geluk
niet om jou, niet om mij
apart, maar aangeraakt

Dat is fijn en toegestaan
Kom, jij bent de mooiste
misschien wel
omdat ik van jou houd

Wat ik ook zeg
op needagen, die woorden
zijn twijfeltaal, ze roepen uit
dat ik een JaDag wil

Hoe goed het ook is
zoals het is, toch verlang ik
te voelen en te laten voelen
dat we intieme vrienden zijn

Mijn ziel heeft een tedere huid
wanneer we lijfelijk de liefde
voelen die we voelen
en de heftige hartstocht

glimlachen we erbij
Mijn huid heeft handen
voor intimiteit, voor jou
stevig tegen mij aan

vingertoppen voor
het voorzichtig ontzien
van de broze plekken
en innige tevredenheid

Ik wil erbij horen
gewoon
met elkaar lachen
en verderpraten

smoezen in de warmte
van elkaars bloed
veilig in de onveiligheid
van het leven

die vrienden treft en wegneemt
uit de rondedans -- tot het laatst
houden we hen vast
hand in hand

Ik sluit me niet op
in garanties en angst
ik bots en buts me buiten
in de storm, samen

met krijgers
die zich niet verschuilen
voor het lot van anderen
omdat ze erbij horen

Door het schimmige grijs
van wie wat wanneer heen
zijn de ochtenden wazig

groen van bezoek dat zal dansen
en lachen, met veel gebaren
verhalen zal vertellen

en altijd een aanleiding vindt
om mij aan te raken
en innig te omarmen

Het is alles, maar niet genoeg
Ik wil nog niet
wegkruipen in mijn holletje

Kon ik me maar verschuilen
zoals de zon en weer
te voorschijn komen

met kwikstaarten in de tuin
en spelende kinderen
buiten

Liefde en vriendschap
zijn soms moeizaam
Er is geen aansluiting
Je bent te vroeg of te laat
Je spoort niet met elkaar

Maar in het schuren
bij het passeren
is er contact en blijf je
verbonden, wederzijds
een stukje

wereld dat gewoon doorgaat
Er is aandacht
die je nodig hebt, ook
al kun je er niets mee
Want je wilt zeker weten

je wilt voelen
en koesteren
dat de liefde
de vriendschap
bestaat

Op vakantie is het anders
Dan ben jij de man
die ik in jou zag

dan doen we alles samen
dan kijken we samen
bekeken als samen -

de buitenkant daarvan
onze twee lichamen
die nieuwsgierig gescand

worden door onze kleren heen
Wij zien het gebeuren
en we zien onszelf

als begeerlijke mensen
met streelhuid en lippen
die lachen en lief fluisteren

Ik zie het voor me terwijl
ik wacht op de waterkoker
Laten we op vakantie gaan

Van alles kan ik niet meer
spontaan doen, omzichtig
raak ik mezelf aan en jou
laat ik liever kijken

dan doen, maar soms
wekt de tinteling van jouw
streling steeds dieper in mij
onvervulbare behoeften

Ze liggen in mijn cellen
te slapen, nog steeds
verlangend jou te bespringen
maar jouw handen weren mij

uit voorzorg af, zo teer
zijn onze huid en onze botten
zo pijnlijk kan het zijn
om te wensen jong te zijn

Om aangeraakt te worden moet ik
eerst gezien of gehoord worden
wat steeds moeilijker gaat

Mijn lach is nog even lief, maar ik
moest lieve woorden gaan spreken en
de woorden moesten steeds liever

Mijn lichaam is nog even mooi, maar jij
hebt me parfum gegeven, een nethemd
en zwartrode lingerie

alsof ik een pop ben
een nieuwe, die je wel wilt
verkennen met kneepjes en kussen

het harde in het zachte
benieuwd naar mijn aanhaligheid
en de geluidjes die ik zal slaken

Voor het mysterie van mijn ziel
heb je maar weinig geduld
een half oor en een vluchtig oog

In bed denk ik jou
tegen mij aan, ik ben -
mijn vormen in jouw handen
en kan even vergeten

Mijn buik van binnen vol
blauwe plekken, juist daar
verlang ik jou, wil ik jou
voelen en geen uur weten

Schoon en geurig uit bad
lang en gelukkig
sabbelen en strelen
onsterfelijk keten

Doen wat ik kan, dromen
mijn zinnen, mijn horizon
verzetten tot jij er bent
en tussendoor wat eten

Nu elke dag ertoe doet
tellen alleen ervaringen:
nieuwe activiteiten
volle teugen schoonheid

en aandacht voor mij
De rest ruim ik op
Wat ik jaren heb bewaard
gooi ik netjes weg

in cadeaupapier
of ik vouw er bloemen van
die zullen verstoffen
ter nagedachtenis

aan mijn gezelschap
onze ontmoetingen
die niet kunnen wachten
We geven elkaar

deze dag, alles
wat tussen mensen intiem
kan zijn in het verstrijken
van een doodgewone dag

Ik doe de leuke dingen
die iedereen zegt
te willen doen, met jou
en jou en jou en jou