In de smoorhitte

zweten we dikke korsten --


Harnassen van zout.


In sweltering heatIn der Bruthitze
we sweat ever thicker crusts --schwitzen wir dicke Krusten --
Salt suits of armour.Eine Salzrüstung.

Gedicht H3391
Amsterdam, 2022-07-18

Trefwoord: Lichaam: werking 
 


Zywa Wachten op de nieuwe maan

De oproepen dunnen de huizen
en kammen de wijken uit
maken onze levens incompleet

Ook zonder gesneuvelden lijden we
al verlies, laden we elke dag
wel een tijdje de seconden

met tijdloze verlangens
en blijven de nachten donker
hoeveel sterren er ook zijn

wachten we op de nieuwe maan
en het levend terugkeren
van de onzen en hun belagers

geen gesloten grens meer
geen verzwakken en verdelen
om te heersen over niets

dan een vervalste natie
geen wederzijdse vernietiging
van welvaart en gezinnen

Gedicht 5457
Amsterdam, 2024-03-11

Mobilisatie
Sinds 1 januari 1970 tellen computers de tijd in seconden

Trefwoord: Oorlog: dagelijks leven 
Trefwoord: Ukraina 
 


Volle maan, en ik

lig heel lang te luisteren --


naar de stille nacht.


A full moon, and IVollmond, ich liege
lie and listen all night long --und höre ganz lange zu --
to the silent night.zu der stille Nacht.

Gedicht H0001
Amsterdam, 1992-09-25

Trefwoord: Maan 
 


Zywa Lichte versie van de nacht

Het is uitzichtloos koud
en stil, hoe sierlijk de wind
ook speelt met de sneeuw

Achter het raam aan de overkant
kijken kinderen snoepend
naar het warrelende ballet

de zilvermeeuwen in het wak
dat ze open houden, witte
dobbermeeuwen in zwart water

en op het ijsgrijs rondom
stappen zwarte vlekken koet
door de witte vlokkenvloed

de lichte versie van de nacht
er blijft niet veel over
de wereld sluit, ik mis jou

Ik kijk en talm en wacht
nee, niet op jou, op iets
in mijzelf dat er nog niet is

mijn gedachten lossen op
in de sneeuw, als lichten
die opdoemen en doven

Gedicht 161
Amsterdam, 2011-01-02

Trefwoord: Depressiviteit 
 


Zywa Winterstille maan

De maan gaat ongezien
voorbij het sterrenlicht
zacht, maar zo ver weg
warmte geeft hij niet
ik voel me weer een nacht
weer een nacht
een nacht

ik voel me weer een nacht
alleen, een zwarte maan
een zwarte maan
zwarte maan

waar niemands licht op schijnt
Ik adem ja en nee
of morgenvroeg de zon
zal schijnen in mijn tuin
of er iemand komt
iemand komt
iemand

die bij mij blijven wil
De bloemen in de knop
staan strak en winterstil
winterstil

Misschien, misschien
ontdekt iemand vandaag
mij en al mijn namen
zullen mijn bloemen open gaan
rijk en vol gaan
geuren in de tuinen
van mijn hart

Gedicht 95
Vaison-la-Romaine, 2007-11-05

Trefwoord: Alleen: eenzaam 
 


Oma's wandkleden,

die zij als meisje weefde --


vergaan met haar mee.


Grandma's tapestries,Omas Gobelins;
which she wove as a girl, are --die sie als Kind gewebt hat --
decaying with her.zerfallen mit ihr.

Gedicht H0129
Julianadorp, 2011-12-28

Trefwoord: Verval 
 


Zywa Baltimore

Manke, magere meeuw
plassen in de kuilen
van lege straten

gaten in de muren
de school gesloten, niemand
die weg kon is gebleven

na de rellen
niemand die vrij kwam
uit de cellen

Verliezen zijn genomen
koffers ingepakt
het water afgesloten

Oude stad, dode haven
waar ik thuis was en terug
had willen komen

poets je witte trappen
doe je lichten aan, toe
ga weer aan, weer aan

Gedicht 5181
Amsterdam, 2023-05-10

Baltimore (Randy Newman) - 1977
Lied "Baltimore" (1977, Randy Newman, album "Little Criminals", in 1978 gezongen door Nina Simone)
Trefwoord: Verval 
Trefwoord: Weemoed 
Eerbetuiging: Newman, Randy 
Eerbetuiging: Simone, Nina 
 


Vegen avondrood

nevelen onder de maan --


uit bloed geboren.


Sweeps of sunset glowStriche Abendrot
are hazing under the moon --schleiern sich under dem Mond --
born and bred of blood.aus Blut geboren.

Gedicht H0609
Amsterdam, 2013-10-06

Trefwoord: Maan 
 


Nu de zon snel zakt,

worden de dagen korter --


Meer tijd voor de maan.


The sun sets faster,Die Sonne geht schnell
so the days become shorter --unter: kürzere Tage --
More time for the moon.Mehr Zeit für den Mond.

Gedicht H0570
Amsterdam, 2013-09-23

Trefwoord: Nadenken (helder) 
 


Zywa In het licht van de maan

Ik heb genoeg emmers
gedragen vandaag

Soms zijn ze zwaar
Niets aan te doen
Ooit zal ik wel iets
ietsje te weten komen
van wat de inhoud was

en dan blijft het de vraag of
ik het eerder had willen weten

In bed stijg ik op
mijn paard, mijn banier
in de houder, wapperend
in de vaart van mijn wensen
oplichtend in de nacht

van onmogelijkheden
en opnieuw beginnen

De maan leidt mij
Ze leegt de emmers
zodat ik niets meer heb
te verliezen heb en spring
-- over mijn zorgen heen

Gedicht 4061
Egmond aan Zee, 2021-10-28

Trefwoord: Loslaten 
Opgedragen aan: Marije S 
 


Zywa Leef mijn droom

Je blies donderwolken
en waaide de warmte
weg, je waaide weg
Ik droom jou

veilig in mijn liefde
onder watervallen van geluk
Ik droom en droom
en droom nog een keer

maar het blijft sneeuwen
Is er een jas tegen de kou?
Is er een jas met dikke zakken?
Is er een jas warm genoeg?

Kom in mijn armen, ik tover
wat je wenst, alles kan
Trek jouw blauwe jurk aan
en schud je haren los

Ik droom jou
veilig in onze liefde
Ik tover en de zon schijnt
Ik tover en jij lacht me toe

Gedicht 4200
Amsterdam, 2021-12-06

David Bowie - 1967
- "When I live my dream" ("Wanneer ik mijn droom leef")
- "Silly boy blue" ("Domme jongen in de put")
- "Sell me a coat" ("Verkoop me een jas")
- "In the heat of the morning" ("In de hitte van de morgen")
- "Let me sleep beside you" ("Laat me naast jou slapen")
Liedjes op het album "David Bowie" (1967, Australische uitgave 1968)

Trefwoord: Verlangen: wensdroom 
Eerbetuiging: Bowie, David 
 


Zywa Ik ben het spook

Te klein voor nieuws
uit heel de wereld, zucht
ik, het spookt in mij
en ik twijfel

aan de toekomst, aan de mens
en aan al de wonderen
die liefde zou moeten
en ik zou willen verrichten

Er spookt gekte rond
in de massasteden, de straten
vol winkels, vol problemen
die de omzet bedreigen

De doden liggen er slordig bij
Ik droom van een spook
Dat ben ik, de Redder
Supervrouw zonder super-

godin, zonder gebeden
en wetten als het kan
Alleen de plagen blijven
altijd een gevaar

Gedicht 4203
Amsterdam, 2021-12-07

David Bowie - 1972
Albums "The Man Who Sold the World" ("De man die de wereld verkocht", 1970, David Bowie) en "The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars" ("Opkomst en val van Ziggy Sterrenstof en de Spinnen van Mars", 1972, David Bowie)
Trefwoord: Depressiviteit 
Eerbetuiging: Bowie, David 
 


Sneeuw stopt het verkeer,

ik kan alleen nog stilstaan --


bij mijn eigen schim.


The snow stops traffic,Schnee stoppt den Verkehr,
all I can do is stand still --ich kann nur noch still stehen --
with my own shadow.bei meinem Schatten.

Gedicht H0291
Amsterdam, 2012-03-03

Trefwoord: Rust: stilstand 
 


Zywa In de put

Moe van het reizen
station na station
mijn volle agenda door

Uitgestapt om stil te staan
maar de waanzin dendert
binnen in de blauwe kamer

diep in het onderaardse
hotel, waar niets verandert
of het valt niet op

Verlost van de wereld
de rotzooi thuis, de vlekken
op de vloer, eindelijk rust

Niets leidt me af
van het raadsel
van seks en de snelheid

van het leven
en van de wanhoop
waarmee ik droom

hier niet thuis te horen
machteloos, buitenspel
als een buitenaards wezen

Gedicht 4206
Amsterdam, 2021-12-08

David Bowie - 1977
Albums "Station to Station" ("Station naar station", 1976, David Bowie) en "Low" ("Dieptepunt", 1977, David Bowie)
Trefwoord: Depressiviteit 
Eerbetuiging: Bowie, David 
 


Stadsleven is hard,

van steen, maar er zijn stoepen --


waar rozen geuren.


City life is hard,Stadtleben ist hart,
made of stone, but with sidewalks --Stein, aber mit Gehwegen --
smelling of roses.duftend nach Rosen.

Gedicht H2733
Amsterdam, 2020-06-17

Trefwoord: Samen: maatschappij 
 


Zywa Buiten de muur

Het Beest is vrij, we kussen
buiten de muur rondom
de Schoonheid van jouw trouw

Natuurlijk willen we goed
zijn, ons niet verdoven
of in bed blijven liggen

dromen van grote daden -
ze stap voor stap uitdenken
binnen veel te veel regels

We kussen, we zijn vrij
Vandaag kan niets ons deren
We zijn elkaars Held

Onze Liefde is een grote daad
uit het zicht van de wachttorens
op de muur tegen onze verlangens

Gedicht 4209
Amsterdam, 2021-12-09

Helden (David Bowie) - 1977
Album "Heroes"
Trefwoord: Verlangen: 
Trefwoord: Berlin 
Eerbetuiging: Bowie, David 
 


De stad belopen,

stilstaan bij de schuilplaatsen --


waar leven krioelt.


Walking the city,Die Stadt bewandern,
with a thought to the shelters --aufmerksam auf die Schutze --
where life is teeming.wo Leben wimmelt.

Gedicht H2721
Amsterdam, 2020-06-12

Trefwoord: Leven: omgeving 
Opgedragen aan: Maria Godschalk 
 


Zywa Vleugels van Verlangen

Lang en gelukkig staat er
op De Muur tegenover
mijn thuis, Berlijn
is mijn Berlijn

Maar toch blader ik
in een reisblad, de zee
wenkt, de bergen roepen
echo's Actie! Actie!

Een man lacht me toe
We zijn engelen, ik geef
hem mijn angst, leen
hem mijn kamer

Ik moet gaan, weg
van alleen, meer zijn
dan mijn werk, iemand
trouw beloven

Gedicht 4212
Amsterdam, 2021-12-10

Kamerbewoner (David Bowie) - 1979
Album "Lodger" ("Kamerbewoner", 1979, David Bowie) Film "Der Himmel über Berlin" ("De hemel boven Berlijn", 1987, Wim Wenders) met Bruno Ganz als engel Damiel
Trefwoord: Verlangen: onrust 
Trefwoord: Berlin 
Eerbetuiging: Bowie, David 
 


Er krioelt leven

in mij, hotsend en botsend --


voel ik wie ik ben.


Inside me, life isDas Leben wimmelt
teeming, bumping and bouncing --in mir, fallend und prallend --
I feel who I am.fühl' ich wer ich bin.

Gedicht H2724
Amsterdam, 2020-06-14

Trefwoord: Leven: lust (enthousiasme) 
Opgedragen aan: Maria Godschalk 
 


Warm als de zon zijn

mijn vrienden, ach, hun aandacht --


gaat onwillig schuil.


Warm as the sun areWarm wie die Sonne,
my friends, though, their attention --ihre Aufmerksamkeit, ach --
reluctantly veiled.zögernd verborgen.

Gedicht H4236
Amsterdam, 2023-10-20

Trefwoord: Vriendschap: band 
Opgedragen aan: Maria Godschalk 
 


Zywa Ik dacht aan jou

Hij kleedde je in ondergoed
verdraaide licht de linkervoet
compromitteerde toen het been

Een paar seconden bleef ik staan
want waar kwam het idee vandaan
dat jij hetzelfde bent misschien

Zo onafhankelijk en stil
staren jullie door mij heen
wat is er in mijn ziel te zien?

Ik zocht naar een verschil
zoveel lijk jij op haar
de etaleur was toen al klaar

Gedicht 88
Amsterdam, 2007-09-06

Trefwoord: Herinnering: 
 


In het vale licht

van de maan schrikt het me af:


ons vakantiehuis.


In the pale moonlightIm fahlen Mondlicht
it is intimidating:jagt es mir Angst ein: unser --
our holiday home.Ferienhäuschen.

Gedicht H3738
Amsterdam, 2023-02-21

Trefwoord: Maan 
Trefwoord: Aandacht: omgeving 
 


Zywa Niet leuk

Aardige man
zaterdag lunchen
we voelen ons rijk

maar al gauw lachen we niet meer
hij huilt
om een probleem, ik weet niet wat

te doen
wat waait en draait er toch
in zijn hoofd en de mensen

wat zullen die wel niet denken
van hem van mij
zo ken ik hem niet

zo durf ik hem niet
te omarmen
dit is niet leuk

is er dan niemand
om mij te helpen?
Ik tel tot tien

Gedicht 121
Vaison-la-Romaine, 2008-12-26

Trefwoord: Schaamte 
Opgedragen aan: C W 
 


Zywa We vieren het einde

We vieren het einde
met school en de leraren
we kijken in de toekomst

plakken pleisters van beste
wensen op de wonden
van vriendschappen

beloven niet te krabben
    we vertrekken met bloemen
        en gaan elkaar missen

We vieren het einde
dag collega's, op jullie
gezondheid en geluk!

We praten en lachen
zoals altijd alsof
het niet echt

voor het laatst is
    we vertrekken met bloemen
        en gaan elkaar missen

We vieren het einde
het huis is ontruimd, thee
met de buren, lang kijken

we naar de boom
in onze tuin, groeiend
in het licht, het groeien

naar de zon
    we vertrekken met bloemen
        en gaan elkaar missen

Gedicht 319
Amsterdam, 2014-08-05

Trefwoord: Afscheid: ritueel 
 


Zywa Toosten op ons geluk

Pas nu
ik uit het raam kijk
en geen gracht zie

met zwanen, peddelaars
en mensen op het terras
voel ik dat het echt is

en ik niet logeer
in dit huis met een trap
en een vreemde wc

Zoë denkt aan vriendinnen
een andere school
na de vakantie

Coco zet geurvlaggen om de tuin
Roesje mag nog niet naar buiten
en wij zien onszelf terug

in Nina, als tiener
ben je steeds vaker weg
op weg naar een huis als dit

Er is veel te doen
we toosten met oude en nieuwe
buren, toosten op ons geluk

Gedicht 4612
Amsterdam, 2022-08-15

Trefwoord: Verhuizing 
Opgedragen aan: Eva W 
Opgedragen aan: Kostas T 
 


De pot op de stoof

is koud en leeggegeten --


De maan gaat voorbij.


The pot on the stoveDer Topf auf dem Herd
is cold, the food is eaten --ist kalt und ausgegessen --
The moon passes by.Der Mond geht vorbei.

Gedicht H0244
Amsterdam, 2012-02-09

Trefwoord: Maan 
 


Zywa Sterren plassen op de maan

Ik wil taarten eten, vol en vrolijk zijn
blootvoets zandverstuiven in een kronkellijn

vliegerlinten trekken boven op het duin
met de vogels kersen eten in de tuin

zingend paddenstoelen plukken in het bos
met zijn tweeën zomaar dutten op het mos

rennen op een paard, mijn haren los en lang
hemels dromen, voor geen wolvenwolken bang

onverschrokken midden in de branding staan
al jouw angstdemonen liefdevol verslaan

met de wind mee sterren plassen op de maan
in het ven en altijd, altijd samen verder gaan

altijd samen verder gaan

Gedicht 168
Amsterdam, 2011-05-29

Trefwoord: Liefde: is alles 
 


Zywa Zinnen eenzaamheid

Wie zou ik zijn zonder woorden?
Hoe zou ik heten

als een woordwezen mij noemde?
Hoeveel woorden zijn er nodig

om te duiden dat ik net als jij
ben

dat we dus contact kunnen maken
kunnen vertellen wat we denken

en toen en toen
hebben meegemaakt --

alle vluchtige gebeurtenissen
die behouden zijn

zoals in een gedicht --
in steeds mooiere zinnen

omdat ze tussen ons in blijven staan
als eenzaamheid

Gedicht 3349
Amsterdam, 2021-01-09

Trefwoord: Alleen: eenzaam 
 


Zywa Blakerdeeg

Mijn goede bedoelingen zijn onbestelbaar
en gebroken teruggekomen, ze plakken
aan mij als een mislukte taart

vastgekoekt aan het bakblik
in een oven die te heet is ingesteld
Bikkelhard blakerdeeg

Na weken poetsen blijven de krassen
jeuken in mijn ziel, ze schreeuwen
om aandacht en erkenning



In de stationshal luister ik uren
naar het pianospel, de berichten
en het ritselen

van de bestemmingsborden
die me geen richting wijzen
voor een reis

naar een betere wereld
verbeterbaar met mensen
zoals ik, vreemden



Thuis houd ik de gordijnen gesloten
de muren hebben geen ramen
en er is niets dat ik wil zien

Gedicht 528
Amsterdam, 2015-12-08

Trefwoord: Idealisme 
 


Zywa Ik hoopte

De stad uit, pas op
overstekend wild na zonsondergang
verboden toegang en we bleven

maar praten en praten en ik zag
hoe donker het tussen de bomen was
een paar passen vlak naast het pad

     maar ik hoopte, hoopte
     dat we moeite zouden doen
     en ik hoopte, hoopte
     dat we eerlijk zouden zijn

Op het feest
vroeg ik wat jij dacht
of idealen mislukken

en ik werd boos
omdat je ja zei
en we ruzie maakten

     maar ik hoopte, hoopte
     dat we het eens zouden zijn
     want ik hoopte, want ik hoopte
     op een leven met jou

In een vijver
drijven donzen veertjes
ze hebben scherpe punten

er liggen punaises voor mijn deur
en stoeptegels los, ze wippen
veel te donker water op

     maar ik hoopte, hoopte
     daar geen last van te hebben
     ja ik hoopte, hoopte
     op jouw armen om mij heen

Gedicht 527
Amsterdam, 2015-12-06

Ik hoopte (Alanis Morisette) - 1998
Lied "I was hoping"
Trefwoord: Liefde: verdriet 
Eerbetuiging: Morisette, Alanis 
Eerbetuiging: Ballard, Glen 
 


Gedicht 2238
Amsterdam, 2019-05-09

Trefwoord: Liefde: verdriet 
 


De regenbui stort

zich neer, overal ruist het --


Ik watertrappel.


The rain shower poursDer Regenguß platzt
down, it rustles everywhere --nieder, es rauscht überall --
I'm treading water.Ich trete Wasser.

Gedicht H0103
Julianadorp, 2011-12-23

Trefwoord: Regen / Regenboog 
 


Je liet mij achter,

in de zon, maar met een wolk --


in mijn gedachten.


You left me behind,Von dir verlassen,
in the sun, but with a cloud --wohl in der Sonne, aber --
drifting in my mind.mit Wolken im Kopf.

Gedicht H0068
Amsterdam, 2011-12-06

Ontleend aan gedicht 0123. Inschrijving POZ (28 december 2008)
Trefwoord: Afscheid: ongemak 
Opgedragen aan: Mark H 
Opgedragen aan: Marijke T 
 


Zywa Inschrijving POZ

Een van de vele
relaties en projecten
die niet mislukt zijn
maar onaf gebleven

opgeschreven om af te leggen:
#NL2008000269348 in het Register
van Particuliere Onvoltooide Zaken

"Jij stond zomaar op
  we hadden niet gepraat
  niet gewoon zoals dat gaat

  je stond zomaar op
  liet mij achter in de zon
  met wolken in mijn gedachten

  of we wel vrienden zijn
  vrienden zijn geweest
  of en hoe het anders kan

  en of jij ook zomaar bloot
  naast mij zou kunnen komen staan
  een arm om mijn schouders slaan

  help! een idioot!
  ik hoor niet bij hem, echt
  ik ken hem niet, wat hij ook zegt"

Gedicht 123
Vaison-la-Romaine, 2008-12-28

Trefwoord: Afscheid: ongemak 
Opgedragen aan: C W 
 


Zywa Uit oer

Baken in de branding
breker van de rusteloze
zee, een vruchteloze
volharding, vrouw
uit één stuk, uit oer

gebeeldhouwd vuur
dat de wind beweegt
die het water blaast
naar de aarde
en de gewassen

voedt die ons voeden
oer dat het vuur voedt
het loevende lichtoog
dat soms weerkaatst
en versnipperd, verborgen

en gemist in mist
vol tranen staat
om de schepen
aan haar voeten
gebroken

Gedicht 361
Amsterdam, 2014-11-26

Trefwoord: Mensen: vrouwen 
 


Zywa Ooit misschien

Het kan niet en toch
ben je niet bij mij
je voelt niet

wat ik voel en als, als
we elkaar tegenkomen
wie weet waar en hoe
de kans lijkt me klein
kijk je dan snel om

lang genoeg, alsof
je mij niet hebt gezien
of vraag je hoe het gaat
wat ik zoal doe, en alsof
we oude kennissen zijn

wens je me midden op straat
gewoon het allerbeste toe
ooit misschien?

Gedicht 145
Wirzweli, 2010-05-10

Uitwerking van het laatste vers van gedicht 0039. Ik zwaai niet (5 december 2005)
Trefwoord: Liefde: verdriet 
 


O ja, denk ik soms,

even aan jou vertellen! --


En dan is het stil.


Sometimes I think: Aye!Manchmal denke ich:
I will tell you right away! --Das werde ich dir sagen! --
And then it is still.Und dann ist es still.

Gedicht H3133
Amsterdam, 2021-11-24

De blijvende band met een dierbare overledene
Trefwoord: Gewoontes 
Opgedragen aan: Ineke J 
 


Zywa Donkere maan

Ook als ik ze niet kan zien
varen er schepen in de bocht
van de rivier, die blijft stromen en stromen

Ik denk aan jouw vriendinnen
de mensen met wie jij praat
en eet, en hoe jullie lachen en lachen

Het alarm gaat - niets aan de hand
het is twaalf uur, de maandelijkse test
Er is geen nieuws op de radio, geen nieuws

's Nachts kwam je me wakker maken:
mama, ik heb zo lekker geslapen!
Hm fijn, kom maar bij me liggen, bij me liggen

Fluister de twee dingen die ik wil weten:
wat geef je aan wie jij belangrijk vindt
en wat zijn nog je wensen, je liefste wensen?

In het oosten komt de maan
donker op in de schaduw
van de aarde, die gaat schijnen en schijnen

Gedicht 485
Amsterdam, 2015-10-09

Trefwoord: Gemis:  
 


Zywa Misverstand in twee

We scheurden ons misverstand
in twee schurende verhalen

     schilfers zure lucht

hielden onze eigen helft
net als Sint Maarten
maar dan andersom

     tussen ons: de versnipperaar

we namen ons gelijk maar mee
het was zoveel werk om het weg te doen

     maximaal drie stuks tegelijk

liever wapenden we ons
onder de huid, de glans
scheen er doorheen

     raak me niet aan

Gedicht 97
Treinreizen, 2007-12-02

Trefwoord: Afscheid: keuze 
 


Zywa Laat me vergeten

Donkere wolken in het avondrood
boven een onzichtbare dood

Ik loop tussen de flats van de stad
rondjes om een nieuw zwart gat
van geconcentreerde materie

Een vleugellam vliegtuig
sloeg vrienden van vrienden de bodem in

Na de klap is het stil
Ik wil horen wat ik niet weten wil
en daarna vrijen in de schemering
al is het met een vreemdeling

Streel me streel me maak me fijn
laat me dit verhaal een nacht
vergeten zijn

Gedicht 14
Amsterdam, 1992-10-04

Een Boeing 747-258F/SCD transport-vliegtuig van El Al, vlucht 1862, stort op 4 oktober 1992 neer in Amsterdam
Trefwoord: Verdriet: 
Trefwoord: Amsterdam 
Trefwoord: Bijlmerramp 
 


Zywa Nachtvrouw

Dromend word ik wakker
in het huis van mijn angsten

zonder gangen, gevangen
tussen hoogwanden en geesten

die zich almachtig plooien
om mijn gedachten

ze langzaam wurgen
of opblazen tot zwarte reuzen

die honger hebben en mij ruiken
op de richel van dood en leven

duisternis verzwelgt mij, pijn
wekt me in het nauwe kanaal

dat mij weer de wereld in perst
en, samen met de zon en de planeten

wegslingert in het evenwicht
van een gewone hangdag

in het heelal, uit de nacht
van mijn angsten

Gedicht 412
Vaison-la-Romaine, 2015-04-13

Trefwoord: Angst: droom 
 


Zywa Nachtpauw

Mijn kleren zijn zwaar, lastdieren
met zakken vol zorgen, ik laat ze
wassen wanneer ik slaap, drogen
in het licht van de maan, ademen

Er kabbelt water in het donker
van de kloof tussen de bergen
hier en daar vuurvliegjes
die willen seksen, ze dansen

voor me uit naar de baai
het water is nog warm
zoals toen ik kind was
met mama in bad

haar zachte lichaam
de zoete lauwe lucht
die ik nog kan ruiken
in het licht van de maan

ik spreid mijn armen en benen
als een pauw
en trek een cirkel om mij heen
alleen mijn lichaam is nog hier

Gedicht 413
Vaison-la-Romaine, 2015-04-13

Trefwoord: Overgang 
 


Zywa Maan met ogen

Barbara en Lo houden mij wakker
ze slapen zo roze
op de bank

hun woorden van vanavond stromen nog

ik zie mijn gezicht
in het raam als een maan
met ogen

de nacht is helder
bevroren tijd
een droom

van slapende vriendschap
en een volle maan
met ogen

boven de ijsrivier

Gedicht 272
Amsterdam, 2014-06-14

Zusters van barmhartigheid (Leonard Cohen) - 1968
Lied "Sisters of mercy"
Trefwoord: Vriendschap: 
Eerbetuiging: Cohen, Leonard 
 


Gedicht 2663
Amsterdam, 2020-01-30

Panevin (Federico Fellini) - 1973
Panevin = Broodenwijn, het carnaval op de donderdag halverwege de vastentijd
Film "Amarcord" ("Ah, mi ricardo" / "Och, ik herinner me")

Trefwoord: Feest: traditie 
Eerbetuiging: Fellini, Federico 
 


Gedicht 2664
Amsterdam, 2020-01-30

Amarcord (Och, ik herinner me - Federico Fellini) - 1973
Film "Amarcord" ("Ah, mi ricardo" / "Och, ik herinner me")
Trefwoord: Weemoed 
Eerbetuiging: Fellini, Federico 
 


Zywa Oude maan

Alleen als ik niet oplet
zie ik mijn gedachten
weerspiegeld in de wereld

en mezelf als een volle maan
in het licht van de mensheid
met hier en daar wat vlekken

van mankementen, bloed-
krimp en onbekwaamheid
en schaduwen van dikdoenerij

dan weet ik mij zo licht
alsof ik de zon ben
alsof ik het ben

die de manen laat schijnen
en de meeuwen dag
doet krijsen op de gracht

Alleen nu ik oplet, zie ik
de manen van mijn leven
we zijn oud

mijn gedachten en ik, mijn wereld
van nieuwe tot oude maan

Gedicht 291
Amsterdam, 2014-07-08

Trefwoord: Identiteit: spiegel 
Trefwoord: Maan 
 


Zywa Ei van tevredenheid

De raapsteeltjes en de noten
koop ik bij de kabouters
de rest wordt bezorgd
onder het groene afdak

Niet dat ik veel nodig heb
lood en goud zijn maar wensen
misschien een geluk
in andermans ogen

liever woon ik warm
in tevredenheid
een schoon nest
van mezelf

bewezen degelijk
zo oud is het
buiten heerst chaos
en de avond verkilt

Gedicht 244
Amsterdam, 2014-05-14

Trefwoord: Tevredenheid 
 


Zywa Ontleefd

Bloem in de vaas, een vredig gezicht
weer een dag voorbij, het gordijn gesloten
dag papegaai, je hebt nooit eens gefloten
dag papegaai, doe je ogen maar dicht

In de spiegel naast mijn bed herken
ik tweemaal mijzelf: hoe ik was, hoe ik ben
niet meer beter en nooit meer gezond
ik weet wat ik proef: amalgaam in mijn mond
het eten smaakt niet, geef me maar een pil

Woont er iemand in het klokje aan de muur?
het tiktakt maar door naar het volgende uur
en ik vraag me af: wanneer staat het stil?

Gedicht 13
Beek (Berg en Dal), 1987-03-30

Trefwoord: Ouderdom: somber 
 


Zywa De olifant

Waarom heb ik mijn leed geleden
geweven al mijn grote kleden
die na een tijd zijn weggedaan
of anders hangen te vergaan?

De kersenbloesems vallen
zie hoe vroeg ze vallen
ze sneeuwen in de nacht
ik zou wel willen huilen

    Waar is de tijd gebleven
    waarin de kleden zijn geweven
    die hangen te vergaan?

Er zwemmen kamedraadjes
op mijn ogen heen en weer
mijn lijf doet zeer, het hoeft niet meer

    Waar is de tijd gebleven
    waarin de kleden zijn geweven
    die hangen te vergaan?

Ik ben de olifant
midden in mijn kamer
laat maar, niets aan de hand!

    Waar is de tijd gebleven
    waarin de kleden zijn geweven
    die hangen te vergaan?

De kinderen praten
zachtjes langs mij heen
en allemaal door elkaar

Gedicht 128
Trein Amsterdam-Groningen, 2009-02-22

Trefwoord: Ouderdom: somber 
 


Zywa Einde der dagen

Wanneer
mijn toekomst niet meer denkbaar is
morgen een herhaling van vandaag
uur na uur dezelfde dag

wanneer
wanneren eigenlijk niet meer
bestaan, alles nog een keer
gedaan moet worden

wanneer
mijn adem zwakker
mijn bloed langzaam
mijn darmen van slag

wanneer de allerlaatste vraag
is waarom
blijf ik verlangen
wat ik niet meer meemaak

wanneer mijn herinneringen maar
wat rondhangen in de tijd
dat alles nieuw was
eindeloos leek

wat nu een eng idee is
te blijven verlangen
wat ik mis

Gedicht 182
Amsterdam, 2011-11-06

Trefwoord: Ouderdom: somber 
 


Zywa Terug

Mijn thuis
als het nog bestaat
in de rimpels en grijze haren
waar ik uitrust

Mijn lijf
stram van de jaren, alles
zo lang geleden, ook jij
mijn lieve onbekende

Mijn ziel
vol tranen, herinneringen
aan jouw zoete lippen
om nooit te vergeten

Mijn lied
mijn adem, die nog zingt
waar ik ophoud
terug te komen

Gedicht 533
Amsterdam, 2015-12-20

Terugkeren (Alfredo le Pera) - 1935
Lied "Volver"
Trefwoord: Weemoed 
Eerbetuiging: Le Pera, Alfredo 
 


Zywa Sneeuwdeken

De sneeuwdeken
van herinneringen
aan de zomer, onze
radslagen van verlangen
in kleren van Vlisco

om mijn stil alleen
voor het raam
de geluiden van buiten
wielen onder mijn gedachten
bedekken mijn broosheid
het gewicht van mijn ziel

te zwaar om te dragen
en te taai om stuk te slaan
koud van vroeger
in jouw warme handen
onder het witte laken
zo zacht

Gedicht 948
Amsterdam, 2017-01-12

Trefwoord: Herinnering: 
 


Zywa Visjnoe's cirkel

Mijn dik wit bloot
been krom omhoog

het armvlees spierarm slap
middelvinger op de punt
van de grote teen, een cirkel

net gelukt contact met mezelf

Wat een gedoe en het moe
steeds meer het moe

van alles niet weten waar
met wie en wanneer maar
ergens ooit een keer-

punt ongemerkt voorbijgegaan

Gedicht 71
Trein Amsterdam-Wijchen, 2007-05-10

Trefwoord: Ouderdom: kwalen 
 


Zywa De breker

Het water klotst een beetje
ik moet nu gaan, dat weet je
Achter het hek staat de breker
in het water, wat is hij zeker
Zal ik over zijn stoppels strijken
zijn lippen zoeken, of blijven kijken?

Ik zie in het vage avondlicht
evenveel als met mijn ogen dicht
Een vogel klapwiekt ongezien
het geluid van niets, misschien
verdwijnt ook mijn stille hart
voorgoed in het eindeloze zwart

Nu is de dag voorbij, dat weet je
het water klotst een beetje
waar onder aan de trap paraat
de lange donkervreemde staat
Hij heeft jaren op mij gewacht
we verdwijnen in de nacht

Gedicht 164
Amsterdam, 2011-01-30

Trefwoord: Dood:  
 


Zeg me wat te doen

tegen mijn angst voor alles --


wat verborgen is.


Tell me what to doWas könnte ich tun
about my fear of those things --gegen meine Angst vor dem --
that may be hidden.was verborgen ist?

Gedicht S1376
Amsterdam, 2022-04-02

Aletheia = onverborgenheid, waarheid
Trefwoord: Angst: vaag 
 


Zywa Metgezellen

Geen pad, wel een afgrond
Koude wind, dreigende wolken
Het is onherbergzaam hier

Schuin voor mij knisperen
zwarte bladeren open
Recht uit de grond

Er groeien uilen uit
ze blazen zichzelf op
bedachtzaam zoals ze zijn

Alsof ze zouden kunnen vliegen
staan ze dicht op de rand
mij te weren van een misstap

Achter mij hoor ik ze
verschrompelen
Wanneer ik snel omkijk

doen de restjes of er niets aan de hand is
maar als ik het rustig doe
zijn ze helemaal weg

Gedicht 3370
Amsterdam, 2021-01-15

De metgezellen van de angst (René Magritte) - 1942
Schilderij "Les compagnons de la peur"
Trefwoord: Angst: vaag 
Eerbetuiging: Magritte, Rene 
Opgedragen aan: Maria Godschalk 
 


Zywa Deze laatste nacht

Deze laatste nacht
is heel gewoon

ook haar dood

kleine dingen in huis
vallen mij nu pas op

in de trage tussentijd
waarin ik in en uit loop

van haar slaapkamer
naar de anderen

die wachten, het duurt
maar een avond

en wij leven nog

Gedicht 373
Amsterdam, 2015-03-03

De laatste nacht van haar leven (Emily Dickinson) - 1866
Gedicht "The last night that she lived" (Franklin #1100, Johnson #1100)
Trefwoord: Dood: sterven 
Eerbetuiging: Dickinson, Emily 
 


Zywa Alleen in huis

Een gewone trap, de trap
waar zij af viel, beneden
ligt de krant op het tafeltje
in de woonkamer staat het bed

Een gewoon gezicht, haar gezicht
met een blos, geen blauwe plekken
niet één spiertje dat knipoogt
Een schone slaapster

Ze droomde steeds vaker
van vroeger, vroeg me hoe
het leven toen was en zei
kom, we nemen er nog een!

Mijn herinneringen bij haar glimlach
haar zo vertrouwde lichaam
dat ik hier achterlaat, 's nachts
zielloos alleen in huis

Gedicht 375
Oirschot, 2015-03-05

Annie dK (1938-2015)
Trefwoord: Dood:  
Opgedragen aan: Annie dK 
 


Landschap in de deur

van de schuur, herfstbladeren --


laten zich waaien.


Landscape in the doorLandschaft in der Tür
of the shanty, autumn leaves --der Bauhütte, Herbstblätter --
being blown around.lassen sich blasen.

Gedicht H3042
Amsterdam, 2021-09-15

Trefwoord: Herfst 
 


Zywa Stil Donker Huis

Stil. Donker. Huis
Ik denk de hele tijd
aan jou, jouw stille passen

in mijn herinneringen aan
jouw passen in dit huis
blindelings in het donker

van mijn verwardheid naar
de liefde onder mijn angst

een leegte nu, geen stem
om te roepen, geen tranen
geen lichaam meer, verloren

als ik hier weg zou gaan
of een ander leven leven
als ik dat zou willen

Gedicht 1612
Amsterdam, 2017-11-10

Trefwoord: Alleen: eenzaam 
 


Ik praat in mezelf,

ik weet het, weet het heel goed --


dat niemand luistert.


I talk to myself,Ich rede mit mir
I know, I know very well --selbst, ich weiß, ich weiß genau --
nobody listens.dass niemand zuhört.

Gedicht S1491
Amsterdam, 2022-08-12

Trefwoord: Alleen: eenzaam 
 


Gedicht 3496
Amsterdam, 2021-02-20

Trefwoord: Verdriet: 
 


Ik ben gaan vissen

om mezelf te verliezen --


in grondmist en dauw.


I went out fishingIch angle, möchte
to lose the weight of myself --mich vollständig verlieren --
in ground fog and dew.in Nebel und Tau.

Gedicht H2584
Amsterdam, 2019-10-14

Trefwoord: Rust: ruimte 
 

Zywa
Manen
Groep
DuitsEngels5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F