r10
Dromend word ik wakker
in het huis van mijn angsten
zonder gangen, gevangen
tussen hoogwanden en geesten
die zich almachtig plooien
om mijn gedachten
ze langzaam wurgen
of opblazen tot zwarte reuzen
die honger hebben en mij ruiken
op de richel van dood en leven
duisternis verzwelgt mij, pijn
wekt me in het nauwe kanaal
dat mij weer de wereld in perst
samen met de zon en de planeten
wegslingert in het evenwicht
van een gewone hangdag
in het heelal, in de nacht
van mijn angsten Gedicht 412 , 2015-04-13 Bundel:Waartussen Trefwoord:Angst
Mijn kleren zijn zwaar, lastdieren
met zakken vol zorgen, ik laat ze
wassen wanneer ik slaap, drogen
in het licht van de maan, ademen
Er kabbelt water in het donker
van de kloof tussen de bergen
hier en daar vuurvliegjes
die willen seksen, ze dansen
voor me uit naar de baai
het water is nog warm
zoals toen ik kind was
met mama in bad
haar zachte lichaam
de zoete lauwe lucht
die ik nog kan ruiken
in het licht van de maan
ik spreid mijn armen en benen
als een pauw
en trek een cirkel om mij heen
alleen mijn lichaam is nog hier Gedicht 413 , 2015-04-13 Bundel:Waartussen Trefwoord:Wedergeboorte
Met meel in de mond sturen
de woorden je weg uit je huis
uit je verwachtingen
de rimboe van de hoop in
het witte poeder
dat op je blijft plakken
maar steeds valer wordt
met je eigen botten en vlees
als enige houvast
voor je gedachten
jouw Midgard, middentuin
van bekende streken, omringd
door het eindeloos van bergen
een oerwoud in het zuiden
en de oceaan in het westen
waar de slang heerst, het monster
waar de meelmond van spreekt
om je te redden uit zijn bek
opengesperd om te verslinden
als je bang bent Gedicht 2719 Amsterdam, 2020-02-22 Bundel:Waartussen Trefwoord:Angst
Een middag met vader
hij regisseert een toneelstuk
in het patronaatsgebouw en
ik dwaal ondertussen rond
over de zolder, kamer na kamer
muffe spullen van vroeger
heiligen die ik niet ken
van hout dat ik niet ken
glad en glanzend geboend
maar uit de gratie geraakt
soms nog als voorspraak
meegetroond in een optocht
hier zijn ze echt
hier kan ik ze ruiken
en aanraken, dichtbij
hun blik zien en op mij
voelen vanuit de hemel
vragend kijk ik hen aan Gedicht 2737 Amsterdam, 2020-03-01 Bundel:Waartussen Trefwoord:Godsdienst Opdracht:Dory de Kok
Verloren wat er niet is
mezelf misschien, alleen
tussen niets, geen voor, geen na
Alleen mijn lief, en de gedachte
dat hij genoeg kan zijn, maar
hoe dan, hoe lief
hij ook is, geen vader
die mijn geluk laat zien
aan mijn moeder
te vroeg gestorven, of niet
nu dat niet gebeuren zal –
een toekomst verloren
aan een andere toekomst
waarvoor ik verdrietig bang ben
wat hoogstens verdrinken kan
in verdriet om het verdriet
dat mij verdrinkt, verloren
in de stroom van de tijd Gedicht 2971 Amsterdam, 2020-05-12 Bundel:Waartussen Trefwoord:Moederschap
Mijn geheugen praat
net lang genoeg met de mensen
om hen netjes kwijt te raken
Antwoorden verlangen ze niet
het is genoeg dat ik niet wegloop
Waarom verlang ik dan
naar contact, waarom voel ik
niets? Vanwege het besef
dat het niet mogelijk is
of ligt het aan de pillen?
Krijg ik mijn lichaam terug
zal ik ooit weer ruiken waar ik ben
en niet meer dwars door mezelf
en anderen heen tasten
met ijle herinneringen
uit de tijd dat ik leerde
om me te gedragen
alsof het belang heeft
en ik interessant ben
het beminnen waard? Gedicht 2992 Amsterdam, 2020-06-06 Depressie Bundel:Waartussen Trefwoord:Depressie
Gedicht h2730 Amsterdam, 2020-06-14 De hond aan de lijn (215) Geciteerd in "De weerlegging van alle ketterijen" door tegenpaus Hippolytus van Rome, ca. 200 Bundel:Waartussen Trefwoord:Vrijheid Opdracht:Maria Godschalk Eerbetuiging:Zeno(n) - Citium