Hoofdstation onbekend
verstrikt in trein- en stem-
geluiden, kathedraalhoog

de centrale hal
waar ik in een zuil
van licht doorzeefd

met woorden vanuit de koepel
neer galmend, mijzelf vast pinnend
op mijn plek gespannen sta

Iedereen beweegt maar
voor mij is er geen ruimte
Mijn inwijding?

Een offerritueel?
Hoogvoltage bromt
door de teksten heen

schreeuwende sloot-
dieren ontheiligen de hal
zetten de poel onder druk

We weten alles