Laat hen maar praten, in woorden
hun gelijk halen alsof we het hebben

over hetzelfde, ja laat hen maar
schieten, de staat zwicht niet

voor geweld, bloed schrijft
geen bewijzen, alleen feiten

brengen waarheid aan het licht:
vreemden en verwanten omsingelen

ons, ze schreeuwen dreigementen
en eisen, verzaken de vrede

Maar wij hebben niets te verliezen
wij hebben alles, de overwinning

of de hemel, en zij worden vergeten
niet eens bespot om hun dwaasheid

ons te komen doden in hun waan
daarna gelukkig te zijn. Als kadavers

na de slacht zullen ze in het veld liggen
aangevreten door hyena's, jakhalzen, ratten

en wormen uit de onderwereld
Kinderen zullen spelen met de knekels

Ik ben terug, op mijn hoede
in de straten van mijn jeugd
en de huilende omhelzing

van amma en mijn zussen
aan de oevers waar ik heb gespeeld
Ik ga hier niet meer weg

al moet ik ervoor vechten
Niet in míjn hand ligt het
om te sterven of te doden

Elders een balling, een beleefde gast
die zich voegt als een slaaf
kan ik niet blijven

Ik ben terug, op mijn hoede
in mijn eigen huis, en jij broer
de oudste, jij moet wijzer zijn

Geen koning
kan zichzelf kronen
hoogstens kan hij een dienaar zijn