Zijn wij nog wij?
Neem toch eens vrij
van meer en meer
en in de weer
Heb je even tijd
heb je even tijd voor mij?

Je bent zo goed
in wat je doet
en wat je wilt
geen dag verspild
Heb je even tijd
heb je even tijd voor mij?

Ik hoop dat ik niet stoor
omdat: ik bij jou hoor
ik wil graag dicht bij jou
omdat ik van je hou
Heb je even tijd
heb je even tijd daarvoor?

Je hebt aan mij gedacht
wanneer je ergens wacht
en schrijft 'ik zie je gauw
ik hou zoveel van jou'
Maak dan even tijd
maak dan even tijd voor mij

Ren niet steeds rond
en voel de grond
waarop je staat
het leven gaat
zo snel voorbij
zo snel voorbij

Het gras, ik weet het nog
het gras waarin jij lag
te lachen naar mijn lach
de tijd verstrijkt, maar toch
jouw bloemen bloeien nog
ze geuren heel de dag
Wanneer kom je weer, kom je weer?

    Je hoeft hier niets, je hebt hier rust
    en ik maak klaar wat jij graag lust
    Kom je gauw een keer?
    Wanneer, wanneer?

Zo vredig kan het zijn
een paartje op het plein
  de merel in de weer
  met takjes en een veer
    een roze luchtballon
    voorbij de avondzon
Wanneer kom je weer, kom je weer?

    Je hoeft hier niets, je hebt hier rust
    en ik maak klaar wat jij graag lust
    Kom je gauw een keer?
    Wanneer, wanneer?

De krant is uit, het huis is schoon
ik wik en weeg de telefoon
er is niet veel te zeggen, maar
ik ben een goede luisteraar
    Kom je gauw een keer
    kom je gauw een keer
    kom je gauw een keer?
    Wanneer, wanneer?

Door de muren hoor ik jou
zo mooi zingen dat ik wou
dat je hier was, dicht bij mij

alsjeblieft alsjeblieft
ben ik eindelijk, nu eindelijk
verliefd?

Ik verlang naar jou, jouw lied
jouw geluk en jouw verdriet
hoop dat jij het mijne ziet

dan zijn we voor elkaar
de havenarmen waar
we schuilen voor gevaar
maar

mijn hart en hand zijn vrij
ik geef ze graag, ze zijn van mij
als ik ze geef, nog steeds van mij
zo gaat het geven nooit voorbij

Door de muren hoor ik jou
zo mooi zingen dat ik wou
dat je hier was, dicht bij mij

Ik ga hier weg, ik pak mijn tas en sluit de deur
dag blauwe brievenbussen aan het holle pad
dag gele brem met je betoverende geur
dag bank waar opa appel altijd zat
te overpeinzen wat hij nog beleven kon
door mee te reizen met de ondergaande zon
Ik ga nu weg, ik ga nu weg

Ik voel de wind, maar waar waait die naartoe?
ik wil gelukkig zijn, al weet ik nog niet hoe
ik voel me sterk genoeg, ik ben niet bang
om te ontdekken waar ik naar verlang

Vandaag begint mijn nieuwe leven, volgens plan
een kamer vind ik wel, een baantje ook, en dan
begin ik zeker weer te groeien, want dat gaat
niet in dit dorp met eindeloos dezelfde praat
waar iedereen en alles blijft zoals het is
ik sluit me echt niet op in die gevangenis
Ik ga nu weg, ik ga nu weg

Ik voel de wind . . .

Alsof ik weer examen doe, het voelt zo raar
hier boven op de bank van opa appel, waar
ik afscheid zit te nemen, in de verte kijk
naar ergens aan de horizon de buitenwijk
de drukte van vertier en vrienden, dag en nacht
het nieuwe, onbekende, dat daar wacht
Ik ga nu weg, ik ga nu weg

Ik voel de wind . . .

Ik voel de wind, ik ga op weg, want ik wil meer
alleen gelukkig kom ik hier misschien ooit weer