Zywa
Ik hoopte
De stad uit, pas op
overstekend wild na zonsondergang
verboden toegang en we bleven
maar praten en praten en ik zag
hoe donker het tussen de bomen was
een paar passen vlak naast het pad
maar ik hoopte, hoopte
dat we moeite zouden doen
en ik hoopte, hoopte
dat we eerlijk zouden zijn
Op het feest
vroeg ik wat jij dacht
of idealen mislukken
en ik werd boos
omdat je ja zei
en we ruzie maakten
maar ik hoopte, hoopte
dat we het eens zouden zijn
want ik hoopte, want ik hoopte
op een leven met jou
In een vijver
drijven donzen veertjes
ze hebben scherpe punten
er liggen punaises voor mijn deur
en stoeptegels los, ze wippen
veel te donker water op
maar ik hoopte, hoopte
daar geen last van te hebben
ja ik hoopte, hoopte
op jouw armen om mij heen