In de draaikolken schreeuwen
mensen proestend om hulp
De toeschouwers fluisteren

de laatste roddels
tot de hand van de dichter
hen wegschuift en zoekt

naar de juiste toon
Hij rommelt maar wat
want de Weg is de Waarheid

van alle tegenstemmen
Iedereen hapt naar betekenis
in een leefbaar ritme

Kreunend zet ik door
Ze hebben het over mij
Ik hoor het aan de pauzes

Zo zal het doorgaan
met af en toe een klap
hopend dat hij raak is

Het is pielen en prutsen
rustig blijven ademen
en geen kortsluiting maken