Kolkend heet pulseert de zon
als het hart van ons leven
vonken spatten op de aarde

Dreiging teistert de mensen
strijd breekt door de beeldschermen
heil en doem slaan om zich heen
leggen grafstenen van zwarte lava

Uit brommende dieptes ontsnapt
een geest uit de fles, het water
brandt breed onder zijn hoge vlam

die ontploft tot een superzon
die schreeuwend de hemel vult
en tollend de aarde verschroeit
Einde en Begin

De komeet vonkt met stervisjes
een zwerm zaadcellen, ze schieten
naar de aarde in mijn buik

Duizendmaal bevrucht dein ik
op wellende golven in een regen van licht
een vuurwerk van geluk

Mijn lichaam lost op in het diepe blauw
waar ver weg de sterren eeuwig twinkelen
Een ziel van tongen vuur likt
een nieuw lichaam in mij

en de wereld kantelt in alle kleuren
in mijn kaleidoscopische ogen
terwijl er dunne, lange engelen
tussen de hemelhoge pilaren dansen