Zywa Onzichtbaar

Zal ik blijven
wachten
alleen aan tafel

mijn ogen springen
en zwaaien help help help
schepen varen voorbij

ik roep
steeds harder
met mijn schouders
maar ik ben onzichtbaar
stad en land overstromen

schepen vergaan
volgepakt
help help help

ach zal ik
zal ik blijven
wachten?

Gedicht 84
Amsterdam, 2007-06-15

Parallelversie van gedicht 0082. Ninamaste (15 juni 2007)
Bundel: Hangende regen 
Trefwoord: Liefde: wens (gedacht) 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F