Zywa
Weerloos
Met mijn ogen afgewend
lees ik dat jij weerloos bent
ik trek en druk, ik wrijf jouw huid
kleed voorzichtig jouw gevoelens uit
en leg jouw binnenkanten bloot
word stil zwijgend deelgenoot
van de bedding van jouw bloed
ik voel de hartstocht in je voet
voor zachte mensen zoals jij
naar nu een stapje dichterbij
uit mijn handen liefdestover
jouw verlangend lichaam over
ja, ik heb je goed verstaan
het spijt me, maar – ik moet nu gaan
|