Zywa De breker

Het water klotst een beetje
ik moet nu gaan, dat weet je
Achter het hek staat de breker
in het water, wat is hij zeker
Zal ik over zijn stoppels strijken
zijn lippen zoeken, of blijven kijken?

Ik zie in het vage avondlicht
evenveel als met mijn ogen dicht
Een vogel klapwiekt ongezien
het geluid van niets, misschien
verdwijnt ook mijn stille hart
voorgoed in het eindeloze zwart

Nu is de dag voorbij, dat weet je
het water klotst een beetje
waar onder aan de trap paraat
de lange donkervreemde staat
Hij heeft jaren op mij gewacht
we verdwijnen in de nacht

Gedicht 164
Amsterdam, 2011-01-30

Bundel: Manen 
Trefwoord: Dood:  
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F