Om de hoek bezoek ik Koan Float
want om tussen welgestelde lijven
in de Dode Zee te liggen drijven
op het allerdiepste punt
van de aardkorst, had gekund
maar ik geef mij liever helemaal bloot
over aan zintuigelijke dood
met de koan dat mijn essentie is
dat er nergens een essentie is

Drijvend praktiseer ik ukizen
kijkend als een man met zuiver zicht
die zorgvuldig onderzoek verricht
schrap ik elke bijzaak tot de kern
overblijft, begin ik met intern
uit te vinden wie en wat ik ben
net zo lang tot ik de waarheid ken
en mijn hoofd in brand gevlogen is
van verlangen naar wat eeuwig is

Maar het water overwint het vuur
wist de vormen van mijn lijfsbehoud
met wat spiegelingen, rimpels zout
eten mijn vlees maar laten mij leven
in een sarcofaag, mijn geest blijft zweven
over leegte, ik beadem de natuur
en ervaar verlicht het avontuur
van de koan lichaamloos te drijven
die in wezen niemand kan beschrijven