Zywa
Zonder land
Koningin zonder land
geen koper in mijn bloed
geen poehaprinsenstoet
dingend naar mijn hand
niemand die mij kleedt
met andermans geld
ik vraag niets per decreet
en zit niet vastgepoept
op een geërfd bulleboek
gedicht met minzaamheid
en zijdezachte snoeren
van kleverige orakeltaal
hoe vlag en wimpel waaien
en dat het nog wel ver is, maar
het land het land het land
hoera hoera hoera
ik ben een koningin
zonder land
|