Zywa De Internationale

Wat kun jij eigenlijk nog?
Ik heb helemaal niks aan jou
Je bent oud geworden
vies, en hebt niemand
die voor je zorgt, dus

je snapt toch wel dat
ik genoeg van je heb
Maak dat je wegkomt
of ik doe je wat
Het is je eigen schuld

Je weet hoe het gaat
wat je waard bent, dat
het zo niet door kan gaan
Blijf daar niet zo zitten
hopen dat dit over gaat

Ik wil je niet meer zien
Je mag blij zijn, zoveel
geduld als ik met je heb gehad
En nu is het tijd voor thee
Die zet ik vandaag zelf wel

Gedicht 231
Amsterdam, 2014-04-24

Strijdlied - 1871
Bundel: PuimPuin 
Trefwoord: Gelijkheid: 
Eerbetuiging: Pottier, Eugene 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F