Zywa
Santanova
Ze zit daar maar
als een sterke magneet
Mensen komen en gaan
genezen naar huis, zeggen ze
Ze moet wel een heilige zijn
een nieuwe, die onder ons is
Ze heeft niets nodig, ze geeft
alles meteen weer terug
Mensen die hoop geven
ontvangen hoop, mensen vol liefde
krijgen nog meer liefde
De teleurgestelden vertrekken
diep teleurgesteld, en agressieve bezoekers
slaat ze neer met hun eigen woede
Wensen en verwensingen ketsen
op haar af, zo vol van alles is ze
een zwarte ster, een vol niets
waarin geen ruimte meer is –
volledige zwaartekracht, zichtbaar
in alles dat ze terugkaatst
|