Zywa
Venijnboom
In warme schaduw zit ik
onder het geurende heilige
de wereld te beschouwen
in openbaringen, wanend
wetend wie waarom wat wanneer
waar waarmee, en dat ook
de witte bergen heilig zijn
bloedeloos koud, dan weer warm
altijd onaanraakbaar, daarom
omarm ik de wereld-
boom, het sterke, buigzame hout
van de grootste bogen
die verder schieten dan mogelijk is
met andere bogen, met pijlpunten
en gifpotten staan ze tentoongesteld
in het museum
als de driemacht
van de snelle dood
|