Zywa
Het plein zingt
Ik zie de late en de vroege
mensen in verlichte kamers
waar de gordijnen niet dichtgaan
Ik zie in het schemerdonker
van de ochtend mannen
zitten praten op de banken
in de kring van het plein
dat dan begint te zingen
in de bomen die daar wonen
Alles gaat maar door
van gisteren naar morgen
maar zonder begin en einde
Er is niet eens een richting
alles gaat vanzelf
zijn goddelijke gang
|