Toen hij huilde luisterde ik
Ik keek hem aan zonder iets

te zeggen, ik weet niet hoe
laat het was, of het druk was

op straat, in wat voor kamer
we zaten, ik keek en luisterde

niet langs hem heen
Zijn woorden klonken

laag en langzaam
als een bas

in mijn stilte
en later

zongen mijn vragen
als een cello mee

met zijn verhaal, vergezelden
mijn gevoelens zijn verdriet

Zo liepen wij samen door de pijn
Verder niets