Zywa
Ik was alleen
In de vroege ochtend ontving ik de waarheid
een helder geluid
Ik zocht en zag niemand, ook niet het licht
van een engel, het was stil en ik was alleen
met de waarheid, die rustig afwachtte
wat ik zou doen en zich niet meer liet horen
Ze was er gewoon, en ik zag duidelijk
wat eerst verborgen was voor mij:
ze was groot, wanneer ik wegkeek
zag ik haar in mijn ooghoeken nog
Ik kon de waarheid niet negeren
Mijn gedachten renden rond en mijn hart
bonsde ervan en ik wou dat
ik haar aan iemand kon weggeven
maar ik houd teveel van de mensen
die ik ken om hun ongevraagd zo'n kado
te geven, ik schaamde me voor mijzelf
in het licht van de waarheid, mijn hart
sloeg ervan over en ik vroeg
me af waarom ik haar gekregen had
en van wie, een vriend, een vijand?
Ik wist het niet, ik wist niet wat te doen
|