Zywa
Door schoonheid uitgekleed
Langs de Kostverlorenkade
verdrinken de vrachtschepen
bijna, terwijl wij feesten
in Oslo en Gent, jij danst
vonken uit de vloer, jij danst
de fijnfluwelen bloemblaadjes
omhoog, laat ze zweven
en terugkeren naar de bloem
Jouw hemd valt open
net genoeg om meer te willen
zonder een reden te hebben
enkel het heerlijke wonder
te ondergaan, te voelen
wat ik voel, mezelf, alsof
jouw schoonheid mij uitkleedt
|