Zywa
Afgescheurd
De boeken zijn versiering
enkel kaft, goud-op-snee
licht en leeg, mijn erfenis
in zolderrekken
Ik zou er om lachen
als ik niet hoestte
van het stof (zijt gij)
Er steekt een papier tussen –
afgescheurd van de akte
van een geboorte
Een geheim. Ik ben geëcht
Echt gemaakt met een stempel
Ik leef onder een valse naam
Het voelt als sterven
aan de vraag hoe ik zou
willen heten en wat dat zou
veranderen? Dit officiële
document wist mijn naam uit
Steeds zal ik denken:
Dat ben ik niet
|