Om het vee te laten grazen trek ik
van oase naar oase, zeulend
met een enorme zandloper
een toren op wielen, en ik tel
korrel na korrel
tot de tijd op zal zijn, ik tel
mijn moedeloosheid af:
wat zal ik dan hebben bereikt
als oude man? Alleen dat ik zelf
in de woestijn een zandloper ben
met korrels geluk: familie
enkele vrienden en de schoonheid
van de sterrenhemel, een beker
helder water, een veilige nacht
en soms het godsgeschenk
van een kwartel of wat honing
Gedicht 429 Vaison-la-Romaine, 2015-04-20 Uittocht (40 jaren in de woestijn) Exodus en Numeri Bundel:Uit Heilige Boeken [1] Trefwoord:Leven: Trefwoord:Bijbel^
Zywa
Walking hourglass
To graze the lifestock I move
from oasis to oasis, lugging
a huge hourglass, a tower
on wheels, and I count
grain after grain
until the time runs out, I count
down my despondency:
what shall I have achieved
as an old man? Only that I myself
am an hourglass in the desert
with grains of happiness: family
some friends and the beauty
of the starry sky, a cup
of clear water, a safe night
and sometimes the godsend
of a quail or some honey