Zywa
Zandloper
Om het vee te laten grazen trek ik
van oase naar oase, zeulend
met een enorme zandloper
een toren op wielen, en ik tel
korrel na korrel
tot de tijd op zal zijn, ik tel
mijn moedeloosheid af:
wat zal ik dan hebben bereikt
als oude man? Alleen dat ik zelf
in de woestijn een zandloper ben
met korrels geluk: familie
enkele vrienden en de schoonheid
van de sterrenhemel, een beker
helder water, een veilige nacht
en soms het godsgeschenk
van een kwartel of wat honing
|