Zywa
Reken niet
In de woestijn pakt een sfinx
mijn voeten vast
Wat is klein, zacht en zwak
maar sterker dan het hardste marmer?
Reken niet op wat je hebt geleerd
reken niet op wat je nu denkt
reken niet op wat je later zult weten
maar geef je over aan het antwoord
of verbrand levend in de zon!
De staande hitte en mijn verzet
tegen dit examen drogen me uit
ik lik het zout van mijn lippen
vouw mijn handen boven mijn hoofd
tot ze steken en niet meer kunnen
mijn zweet verdampt
mijn huid barst
zand vult de spleten
ik droom van druppels
die me dichten
een voor een, langzaam
zich een weg banend tot diep
in mijn vezels, en de sfinx knikt
Ze laat me los
Hier is een dak
hier is een put
rust uit en ga verder
|