Kennis is als wolken
de tijd verzamelt haar en drijft haar
voorbij als we haar niet bewaren
generatie na generatie opgestapeld
tot een duizendblad, een reus
die je kunt beklimmen
naar uitzichten
die steeds verder reiken
Soms steekt er een stormwind op
een furie die het rad laat tollen
en de wolken uiteen waait
want wind wil niet leren
hij slaat wild zijn vrijheid
om zich heen, op weg naar een leegte
Kennis is overal
ze hangt in de lucht
ze verbrandt wat dor is
ze voedt wat groeit
ze is levengevend water, oceanen vol
werelden rijzen er uit op
werelden stromen
vanaf de bergen er in terug
Gedicht 450 Vlucht Marseille-Amsterdam, 2015-04-29 "nanos gigantum humeris insidentes" ("dwergen die op de schouders van reuzen staan", Bernard van Chartres , begin 12de eeuw) Trefwoord:Kennis: bundeling