Koffie in het museum
er is altijd iets te zien, de lucht-
kussens om de mensen

Dat ik voor iemand met
een vlekje op zijn broek
betaal, onopvallend

zijn broek inspecteer
vrolijk vragen stel
vooral veel lach

en nog eens afspreek
het was leuk
Meteen bekennen

als de politie mij aanwijst, ja
voorbedachte rade, nou en?
Zijn sterke verhalen

geloof ik niet, maar zijn kussen
wel, geen lucht tussen ons
zachtjes zuigend

voor éen keer misschien
éen beslissende keer, denk ik
af en toe graag, wanneer ik weer

of geen weer 's ochtends van huis
ga om koffie te drinken, ik ben
een liefhebber, dat maakt uit