Zywa
Boeggolven
Mijn wereld hoeft niet groter
dan tot waar mijn ogen reiken
maar ze zien een nieuwe horizon
wanneer ik daar om mij heen kijk
Geef me je hand, wacht nog
even met gaan en kom
bij mij, samen
kunnen we thuis zijn
Op straathoeken
zal ik altijd stilstaan
zoeken waar de zon staat
waarheen de wolken gaan
Doe je jas uit, je angst
wees hier gelukkig
neem een bad
ik zal je masseren
Onbestemde geuren
waaien over het strand
mijn voeten duwen
boeggolven in het zand
|