Zywa Herdenken

Ik dans, feestelijk, de band blaast
in een optocht van kinderen en karren
vol lasten en lifters, de lange benen
van majorettes boven alles uit

Gezichten schuilen achter toeters
die opgeboerde meningen van gal
en vuur in ieders oren spuwen en
de buiken dwingen om te blijven

dansen langs de plaatsen waar
het leven woedt of stilgevallen is
We dansen een groot elastiek en
kijken hoe het rekt en pijn doet

als het terugschiet naar het nieuws
en op vaste jaardagen dansen we op
de plaats, om stil te staan bij het erge
dat we niet hadden moeten doen

en om opnieuw te weten wat we willen:
het herdenken herdenken –
nóg eens denken, opniéuw denken, ánders
denken, en dansen zoals we denken

dat het moet

Gedicht 506
Amsterdam, 2015-10-24

Speel de dans lieflijker (William Kentridge) - 2015
• Dodenherdenking
• "More sweetly play the dance" ("Speel de dans lieflijker", 2015, William Kentridge)

Bundel: Mozaïekvirus 
Trefwoord: Oorlog: herdenking 
Eerbetuiging: Kentridge, William 

Zywa Commemoration

I dance, festively, the band blows
in a parade of children and carts
full of loads and hitchhikers, the long legs
of majorettes above everything else

Faces hide behind honks
that spew burp up views of bile
and fire into everyone's ears
forcing the bellies to continue

dancing along the places where
life is raging or has stopped
We dance a big elastic and
watch it stretch and hurt

when it snaps back to the news
and on set anniversaries we dance
on the spot, to reflect on the bad things
we shouldn't have done

and to know again what we want:
to commemorate the commemoration –
to think once more, think anew, think
differently, and to dance the way we think

we should

Poem 3196
Amsterdam, 2020-09-29

More sweetly play the dance (William Kentridge) (2015)
Remembrance Day
Collection: Mosaic virus 
Keyword: War: remembrance 
Tribute to: Kentridge, William 

Zywa Gedenken

Ich tanze, festlich, die Band bläst
in einer Parade von Kindern und Karren
voller Lasten und Anhalter, die langen Beine
der Majoretten über allem anderen

Gesichter verstecken sich hinter Hupen
die aufgerülpsten Meinungen von Galle
und Feuer in jedermanns Ohren spucken
und die Bäuche dazu zwingen, weiter

zu tanzen entlang der Orte, an denen
das Leben wütet oder aufgehört hat
Wir tanzen ein großes Gummiband und
beobachten, wie es sich ausdehnt und weh tut

wenn es zu den Nachrichten zurückschnappt
und an festen Jahrestagen tanzen wir an Ort
und Stelle, um nachzudenken über das Schlimme
das wir nicht hätten tun sollen

und um wieder zu wissen, was wir wollen:
das Gedenken gedenken –
nóchmals denken, aufs Neúe denken, ánders
denken, und tanzen wie wir denken

dass wir sollten

Gedicht 3197
Amsterdam, 2020-09-29

Spiele den Tanz süßer (William Kentridge) (2015)
Volkstrauertag
Vorstellung "More sweetly play the dance"

Band: Mosaikvirus 
Stichwort: Krieg: Gedenken 
Ehrerweisung an: Kentridge, William 
Zywa
Gebruik van de teksten is toegestaan mits
© Zywa vermeld wordt  (zie de regels bij  
Home )
GroepTerug5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto