De bel, onverwacht bezoek
Papa is bang en wil niet opendoen
De man aan de deur vraagt mij

mee te komen voor nader onderzoek
Dat moet, zegt hij, ik heb geen keus
Maakt u het niet erger dan het is!

Papa, papa, waarom? Waarheen
brengen ze mij? Wat ze ook zeggen
ik heb het niet gedaan, zo ben ik niet

De bewakers zwijgen, mijn hart holt
weg van mijn benen, maar het is niet ver:
drie straten verderop laten ze me achter

in een groot herenhuis, gered ben ik
zegt ook de huishoudster
zolang je binnen deze muren blijft

Hier ligt het onderzoek stil
Je krijgt mooie kleren en
de sinjeur is een tedere minnaar

Hij houdt van mooie meisjes, zestien
ben je, wees blij en doe wat hij zegt
Twee slapeloze nachten lang

ligt meneer de onderzoeksrechter in mij
Hij houdt van zestien mooie meisjes
twee aan twee opgesloten in zijn huis

Papa, mama, verdwenen ben ik, gelukkig
weten jullie helemaal niets van alles
dat ik heb gedaan, want zo ben ik niet