Zywa Vruchtbloed

We zijn geen vriendinnen, maar
ik knik haar toe, ook mijn hand
buigt als groet, niemand kan dat

zien, voor de zekerheid
houd ik afstand, iedereen kan
me kwaad doen

De mensen spugen naar haar
sinds het zoontje van de buren
ziek is en de koorts oploopt

Vorige maand trokken ze haar
het huis uit, trokken ze haar
de kleren van het lijf

sloegen ze haar
het meertje in en dreven ze haar
naakt door de straten

Er zat bloed in de courgette
die de baba haar gaf, iedereen
heeft gezien dat ze een heks is

Het jongetje is weer beter, maar
de buurman heeft recht op haar
land vanwege zijn kind, zeggen ze

Gedicht 546
Amsterdam, 2016-01-11

Heksen in India (21ste eeuw)
Bundel: Geheim& Geloofd 
Trefwoord: Naasten: buren 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F