Zywa
Droomvlucht
Terugkijkend herken ik stukjes
van de weg die ik ging
De verbindingen zijn verdwenen
wegwijzers staan er nog steeds niet
De fictieve werkelijkheid
kan ik tellen, de aantallen
seizoenen, woningen, vrienden
De rest is een droomsnoer
van verlangens en feesten
die ik niet vergeten ben
van onbeantwoorde liefde
en volmaakte ogenblikken
herinneringen in het diepe
zwart, oplichtend
als zwevende eilanden
met sierlijke pieken
van belevenissen
een reis
door de afgronden van de nacht
die kinderen doet huilen
|