Zywa
Viola tricolor
Regendagen vermodderen
mijn tuin, de goudwortel rot
mijn wensput loopt over
ik kan niet meer
naar de stad, slappe wegen
dat schiet niet op, niemand wil
daarvoor betalen, de wereld staat stil
mijn zoontje slaapwandelt op de tast
om mij heen, koe en kalf kijken
mij fronsend aan, zuchten
dampen gedempt door de fijne druppels
regentranen op de bollen van mijn ogen
de waterzakjes waarin de wereld
altijd op zijn kop staat
een viooltje hangt en denkt:
modder wordt waterdicht
leisteen, uiteindelijk
|