Zywa Ik was negentien

Niet helder doorlicht
geen woorden gewaagd
aan zuiver water maar

beschrijfschilderingen
gezongen liefdeslijnen
misttalige waarheid

wijs als ongeschreven
wetten wilde ik, dacht ik
     Ik was negentien

     en wist niet hoe
     maar ik zou
     schrijven en zingen

     van lichamen en loden lucht-
     kastelen van gewonde kinderen
     met harnassen om hun open zenuwen

     zielsplinters overal en harten
     die lijden tot ze breken
     op de valavond van hun lied

Gedicht 685
Amsterdam, 2016-06-14

"Eenvouds verlichte waters" (1952, Lucebert)
Bundel: Het licht van de woorden 
Trefwoord: Hartstocht 
Trefwoord: Schrijven 
Eerbetuiging: Lucebert 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F