Zywa Laat je me?

Op de vloer luister ik
naar jou, ver weg in huis
de geluiden blijven onderweg

ergens hangen - je bidt
als een vogel en ineens
duiken er vragen op

mij, die me verlammen
(Soms zijn het jouw handen
  om mijn borsten of jouw mond
  jouw zuigende mond)

Het plafond is leeg, niets
te zien, alleen te voelen
maar ik geef geen kik
Ik hoor jouw voetstappen

vertrekken, bloot
zonder antwoorden
laat je me liggen

Ik hoor je niet meer
alsof ik alleen ben
of ben ik dat?

Gedicht 726
Amsterdam, 2016-07-16

Bundel: Vrijnd 
Trefwoord: Liefde: verdriet 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F