Zywa
Open mijn luik
Ik heb het gedurfd, hier ben ik
gekomen voor de zon, opgedoken
uit de diepte van de zee, weg
van appa, onze tweelingigheid
mijn onvervulde talenten en werk
dat niet bij me past
Hier ben ik, bijna
want het luik gaat niet open
ik krijg het benauwd
in de sarcofaag
van mijn dubbelhuidige onderzeeboot
dicht onder het licht
op de waterspiegel
van jullie bezorgde ogen
Ik kan de zon zien, haar voelen
in mijn bloed, ze verwarmt
mijn dromen en geeft ze kleur
|