Ons achter is een bos zonder paden
betovergrootvaders zestig eiken
geplant op zijn trouwdag toen
het huis af was, het huis
waarin de plannen zijn gemaakt
om het af te breken
en de bomen
kunnen dat betalen
Alles nieuw, geen verleden meer
dat we aan kunnen raken, maar
jonge aanplant zonder schaduw
over de achtste generatie
Ons achter: geen bos, geen tuin
een gat gevuld met hoog gras
waarin zestig takjes schuilen
Ook in huis is het overal licht
Gedicht 742 Amsterdam, 2016-08-02 Overpeinzing van een 90-jarige vrouw, van de 5de generatie sinds de voorouder die de gekapte bomen plantte, die zelf overgrootmoeder is Bundel:Het Halve Werk Trefwoord:Leven: stroom (voorbijgaan)