Zywa Foto's die niemand anders ooit zal zien

De mensen die knikten
ja, dat ben jij, die wangen
dat lachende gezicht

in mijn baby fotoboek
die mensen zijn dood, en ik
weet er niets van

Ik herinner me de borden
de opschriften die ik wilde lezen
mijn ogen namen foto's

die niemand anders ooit zal zien

de haarlokken op de gladde tegels
bij de kapper in de Hesperenstraat
die lotion in mijn huid klopt

de twee kastanjebomen op het plein
van de kleuterschool en de kinderen
die in het speelkwartier willen overvaren

het wonder van de beukennootjes
die omlaag dwarrelen in de Trouwlaan
(gek dat daar geen kerk staat)

Handenvol nootjes nam ik mee
mijn geheugen heeft er foto's van
die ik niet vergeet

Gedicht 751
Amsterdam, 2016-08-11

Bundel: Maak vlug een foto 
Bundel: Levenslijn 
Trefwoord: Herinnering:  

Zywa Photos nobody else will ever see

The people who nodded
yes, that's you, those cheeks
that smiling face

in my baby photo album
those people are dead, and I
don't know anything about it

I remember the signboards
the superscriptions that I wanted to read
my eyes took pictures

that nobody else will ever see

the locks of hair on the slippery tiles
at the barber in Hesperen Street
tapping lotion into my skin

the two chestnut trees in the yard
of the kindergarten and the children
who want to sail across in the playtime

the marvel of the beechnuts
swirling down in the Wedding Avenue
(funny that there is no church there)

Handfuls of nuts I took with me
my memory has pictures of it
which I will not forget

Poem 959
Amsterdam, 2017-01-17

Collection: Take a picture, now 
Collection: Life line 
Keyword: Memory:  

Zywa Fotos, die sonst niemand sehen wird

Die Leute, die nickten
ja, das bist du, diese Wangen
das lächelnde Gesicht

in meinem Babyfotoalbum
diese Leute sind tot, und ich
weiß nichts darüber

Ich erinnere mich an die Schilder
die Aufschriften, die ich lesen wollte
meine Augen machten Fotos

die sonst niemand sehen wird

die Haarlocken auf den glatten Fliesen
beim Friseur in der Hesperenstraße
der Lotion in meiner Haut klopft

die zwei Kastanienbäume auf dem Platz
des Kindergartens und die Kinder
die in der Spielzeit überfahren möchten

das Wunder der Bucheckern
die wirbeln in der Trauallee
(merkwürdig, dass es dort keine Kirche gibt)

Hände voll Nüsse nahm ich mit
meine Erinnerung hat Fotos davon
die ich nicht vergesse

Gedicht 2645
Amsterdam, 2020-01-23

Band: Mach schnell ein Foto 
Band: Lebenslinie 
Stichwort: Erinnerung:  
Zywa
Gebruik van de teksten is toegestaan mits
© Zywa vermeld wordt  (zie de regels bij  
Home )
GroepTerug5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto