In bed, in het donker
onder de dijk hoor ik
de brom van de rivier-

schepen zwaarbeladen
buigen door de bocht
van de trage tijd

waar wij ons nooit wagen, wetend
wat er gebeurd is met die jongen
die niemand meer kent

waar wij 's zomers zwemmen
een paar slagen heen
en weer in de baai

uitkijkposten bouwen
en ons vervelen
bij het kruipen van

de golfjes
de lange aken
de trage tijd

turend
naar nieuwe auto's of andere
vracht op het dek