Zywa Tussen roesmoes

We kwamen uit de oefenzaal
van het hotel en jij wees
tussen de roesmoezende mensen

naar mij
Jouw vinger viel mij aan
in mijn hart

Op onze kamer schoot je uit
Vlug gooide ik een berg
opzuigend zout op het tapijt

Na jouw vertrek spoelde ik
de rode vlek weg
Een en al onzekerheid

Die ons scheidt
De overkant is ver
Het snelst zwem ik

kruipend over
de gezonken schepen
Het duurt te lang

om over Richel en Griend
een brug te bouwen
hopend op een weg

Gedicht 850
Amsterdam, 2016-11-29

Bundel: Plaatselijk verkeer 
Trefwoord: Liefde: verandering / einde 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F