Zywa Café De Buurman

Van ver ben ik
verstoven, hierheen
gewaaid als saharazand

neergeregend
op vruchtbaar land
een korrel stuifmeel

in de gele rand
om de plas in de kuil
op dit pad

waar jullie nooit komen
en ik elke dag
naar het café loop

hopend op contact
in jullie taal, maar
alleen Jannie heeft tijd

om mijn wachten te helpen
bekorten met hoop
en soms zit er iemand

die zich verveelt
thee te drinken
naast mij

Gedicht 940
Amsterdam, 2017-01-08

Bundel: OverLeven [2] 
Trefwoord: Naasten: buren 
Trefwoord: Vreemden: ontmoeten 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F