Zywa
Sneeuwdeken
De sneeuwdeken
van herinneringen
aan de zomer, onze
radslagen van verlangen
in kleren van Vlisco
om mijn stil alleen
voor het raam
de geluiden van buiten
wielen onder mijn gedachten
bedekken mijn broosheid
het gewicht van mijn ziel
te zwaar om te dragen
en te taai om stuk te slaan
koud van vroeger
in jouw warme handen
onder het witte laken
zo zacht
|