Zywa Misthoorn

Wat is het heerlijk
om schuim te zijn
met zijn allen, grote plukken

hongerig mensschuim, een mist
van leven, en ik een vlokje
in eigen kleuren, ik

moet even met mijn zieligste stem
mijn beklag doen en blazen
dat ik er ben, ik

los veel te vroeg al op
niet zoals toen
ik net geboren was en groeide

van mijn eigen afval
nee, het is een krimpen
ik eet mezelf op

De dokters hebben het uitgelegd
Ze hopen van me te leren
en later meer te weten

Gedicht 990
Amsterdam, 2017-02-05

Bundel: Plaatselijk verkeer 
Trefwoord: Ouderdom: kwalen 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F