Tussen puinhopen zingt de mens
hoop die huizen herbouwt
een lied dat overleeft

wanneer de furie weer heeft gewoed
hoe ijl als warm dampende zielen
boven de mestvaalt de stemmen

ook klinken tussen de heuvels
van het zwoegen, elders ingetogen
op heilige plaatsen met ondertonen

ernst van rotsvaste mannen-
broeders in de furie van verlangens
die de vrijheid wegsleurt

en besmeurt met bloed
en tranen of doodslaat
in haar boeien

Between ruins man sings
the hope that rebuilds homes
a song that survives

when the fury has raged again
how tenuous like hot steaming souls
above the dungheap the voices

may sound between the hills
of toiling, elsewhere modest
in holy places with undertones

severity of rock-solid
brethren in the fury of desires
that drags freedom away

and besmears it with blood
and tears or kills it
in her chains